Oude helden

Vroeger, heel, heel lang geleden, was popmuziek iets van en voor jonge mensen. Tijden veranderen, mensen worden ouder en muziek verandert mee. Van dag tot dag zijn de veranderingen moeilijk merkbaar, maar over de jaren schuift het beeld. Sommige muzikanten veranderen minder, zelfs over lange periodes. Country iconen Willie Nelson en Merle Haggard vallen in die laatste categorie. Samen zijn ze nu 160 jaar oud en ze brachten net weer een prachtplaat uit. 

Verschillende thema's komen voorbij, maar en dat is op die leeftijd niet zo raar, er wordt vooral veel teruggekeken. Op vrienden van vroeger, in het prachtige "Missing Ol' Johnny Cash". Op hun ongezonde manier van leven 'We would've taking much better care of ourselves, if we would have known we would live this long' in "Live this long". In het titelnummer van de plaat "Django and Jimmie" worden oude helden geëerd. Niet de oude knarren die het zingen, maar hún helden. Die hits hadden in de tijd dat Nelson en Haggard geboren werden. Django Reinhardt en Jimmie Rodgers. Helden uit de tijd dat, als je de beelden mag geloven, de wereld nog zwart wit was. 

De liefde en het plezier van de mannen op hun nieuwe plaat werkt aanstekelijk. In een mini-docu van tien minuten zie je twee bejaarden zo mooi zingen en stiekem jointjes doorgeven, dat je wel een beetje van ze moet gaan houden.

There might not have been, 

a Merle or a Willie, 

if not for 

Django and Jimmie