Een nieuw persoonlijk record. Nog niet eerder stak ik op een dag ruim 40 keer een rivier over. Zeker niet dezelfde. En nee, ik was niet iets vergeten dat ik even terug moest en toen nog eens. Een collega beunt in de zomer bij als veerbaas. Dan ben ik de beroerdste niet en vaar ik een middag mee. Een heel andere kijk op de wereld vanuit de stuurhut. Komt er niks aan? Dan gaan we! Naar de overkant, handje vol toeristen er op, Eurootjes in de tas, komt er niks aan? Dan gaan we! Komt er wel wat groots aan, dan wachten we, net zo lang tot het weer veilig is. Niemand heeft haast. Niemand doet moeilijk. Wel zo fijn.
De stuurhut zag er uit zoals ik die verwachtte,
inclusief morsig logboek, afgebladderde verf en sigarenpeuk
En hendels, veel hendels, zonder tekst of uitleg
Voor geoefende handen is dat ook helemaal niet nodig
Ondanks de kilometers die we aflegden,
bleef het landschap en heel eind hetzelfde
Mooie foto's en goeie teksten! ;-)
BeantwoordenVerwijderen