Antropoceen

Sinterklaas stond aan de deur, of eigenlijk niet Sinterklaas, maar de postbode. En ook niet mijn deur, want ik was niet thuis, maar bij de buren. Maar feest is het wel als er een cadeautje met de post komt. Zeker plat en vierkant. Welke zal het zijn? Maanden geleden platen besteld die nog uit moesten komen en eentje kwam vandaag uit zijn ei. En hoe. Cattle Decapition heet het gezelschap en hun nieuwe plaat The Anthropocene Extinction. Antropoceen is het tijdperk waarin de atmosfeer en het klimaat op aarde de gevolgen ondervinden van menselijke activiteit. Nu dus.

De muziek had ik vorige week al in huis en veelvuldig geluisterd, wat een vette plaat, maar de klaphoes met poster en teksten kwam fris binnen. Nou ja fris. Zelden zo'n genadeloze zwartgallige kijk op de wereld gezien. Nick Cave schrijft vergeleken met dit vrolijke kinderliedjes. De strekking is grofweg; de mens maakt op een ongeëvenaard domme en kortzichtige manier de wereld kapot. Daarom kan de mens maar het beste zo snel mogelijk zelf uitsterven. De hoes van de plaat toont een aangespoeld lijk waar plastic afval uit de ingewanden komt. Precies zoals tientallen albatrossen op de Midway Eilanden aanspoelen. Geen smakelijk gezicht. 

Activisten voor een schonere wereld gebruiken doorgaans vriendelijke taal en zielige beelden. Hier niet. Hier kan je het als consument mee doen. Een prima waarschuwing lijkt me, maar wel voor een heel beperkt publiek. Voor gemiddelde shopper zal de muzikale stijl een tikkeltje aan ruige kant zijn. Luister hier zelf maar een liedje.

Smakelijk!

Als frivoliteit hebben ze wat afval door het kleurloze vinyl gemengd 

voor de plaat geperst werd