Kouwe kootjes

Grijs en koud met een stevige wind.

Over een paar uur is het al weer donker op de kortste dag. 

Toch naar buiten. Even een frisse neus.

Camera mee. Dit keer naar Weurt, al even niet meer daar aan de Waal geweest. 

Blijken daar ook paarden te staan. Nog nieuwsgieriger dan die bij de Bisonbaai. 

Ik kwam in de buurt en direct kwamen er een stuk of vijf op me af. Geen idee wat hun plan was, doorgaans negeren, behalve de veulens, de wilde paarden me. Ik was hier duidelijk de attractie, die voorzichtig besnuffeld moest worden. Onder de belangstellenden zat een mini. Geen veulen, maar echt mini. Nog geen meter hoog bleef ie poseren. Iets triestigs had ie wel, met z'n tranende oog. Waar ik een muts en capuchon goed kon gebruiken in de snijdende wind, had ie schijnbaar nergens last van. 

Nog even met het idee gespeeld om te zien of ie "Rprrpprrprrpppr" wilde zeggen, 

maar koos er toch voor om met al mijn kootjes naar huis te gaan.