27-05-2014

In het voorbij gaan

Aan de aangrenzende tafel stond een meisje van een jaar of zes op en liep weg.
Met haar oordopjes nog in. Dus dezelfde seconde stuitert de Iphone die daar aan vast zit op de tegels. Precies synchroon slaan vader en moeder hun handen voor het gezicht en slaken een kreet die volgens mij goed te vertalen is met :" Oh God, ze doet het wéér".
Ik zit smakelijk te lachen om dit tafereel, moeders ziet dat en gebaart: 
"Ze is lief, maar soms wil je haar wurgen." Ik knik veelbetekenend terug.

De supermarktbediende in Cardiff, die op de tweede dag dat ik daar binnenkomt roept: 
"Hey mate, welcome back again, I started to miss ya', how's life?"

De Hongaarse advocate in opleiding met wie ik tussen Montreal en Parijs een spelletje Miljoenenjacht met enkel vragen over Engeland speelde. 
"I must know this question, but I do not."

De Toestenist uit Wales die me net zo dronken probeerde te krijgen als hij zelf was.

Mensen die het reizen de moeite waard maken. Korte ontmoetingen die de dag kleur geven.
Vaak maar een flard van een gesprek, een knipoog, net genoeg om echt contact te maken.

Vanmiddag nog een serveerster:
"Jesse aaj spieke engliese ferri ferri goeta, no problema, joe wanta di koffie?"
Ja lekker, doe maar een bakkie!



Op weg naar de winkel schoot er wat voor mijn voeten weg, 
daar waren er meer van



Sommige wolken bleken bergen met sneeuw te zijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten