Meh

Op de terugweg betrapte ik mezelf op het neuriën van een nummer van De Boegies: Meh.

Ook niet zo gek, na zoveel schaap. Schapen-pestokaas (lekker!), schapen-laurierdrop-ijs,(erg lekker!) schapen-anijs-ijs (ook erg lekker!). 

En, oh ja, honderden echte schapen om me heen.

Pas per toeval kennis gemaakt met een schaapherderin. Vorige week op mijn zoektocht naar koeien in de Ooij bedacht ik me dat het eigenlijk wel handig zou zijn om een afspraak te maken. Dan hoef ik niet te zoeken naar beesten, en mag ik misschien ook nog in het weiland staan. Zo gezegd, zo gedaan. Dus vanochtend stond ik in Mill bij De Nieuwenhof. 

Na de koffie en voor we naar de kudde gingen kreeg ik een uitgebreide rondleiding langs het groepsverblijf voor gasten, de minicamping, de schaapskooien op pootjes waar je in kan slapen, en de kaas- en ijsmakerij. Alles zelf gemaakt, met veel tweedehands spul, eindeloos veel energie en liefde. Dit is geen bedrijf, dit is persoonlijk.

Maar ik kwam natuurlijk voor de schapen. Rondom de boerderij stonden er al een stel, waaronder een hele club met een roze vlek op de rug. Die hadden niet aan de gay-pride meegegaan vorige week, maar waren gister ontwormd. De meeste schapen stonden een stukje verderop, dus in een busje er heen, hond achterin en rollen. Ondertussen hoorde ik het verhaal hoe ze ooit met één hond kan begon, en ruim tien jaar later dit voor elkaar had.

De schapen stonden nu op een relatief klein stuk grond, zodat het 'onder druk begraasd' werd. Het idee was dat ze alle zwarte els, jakobskruiskruid en distels op aten. Zo te zien waren ze al een aardig eind op weg. Jakobskruiskruid is trouwens het plantje waar de zebrarups op af komt, waar ik hier eerder over schreef.

De omheining werd deels geopend, om de schapen op de foto te laten. Herderin stuurde hond aan, die op zijn beurt de schapen aanstuurde. En hoe. Met een ongelooflijke energie omsingelde ie in zijn eentje de kudde. Een enkel schaap wat per ongeluk een andere afslag nam werd direct gecorrigeerd. Zonder geblaf, maar erg overtuigend. Mooi om mens en dier zo samen te zien werken.

Het geluid van tweehonderd grazende schapen is trouwens prachtig. Geen gemekker, alleen het geruis van brekend gras, in full Dolby Surround. Nog nooit eerder gehoord. 

Mijn rolletje vol geschoten en terug gereden, lekker geluncht op een zeldzame plek en huiswaarts gekeerd, waar ik later op de dag nog een telefoontje kreeg dat er een kudde ooievaars in de Ooij zat en of ik daar een foto van wilde maken. Maar die laat ik een andere keer zien.

Eerst een paar plaatjes van vandaag.