-Jongen, begint nou maar gewoon bij de 'A' dan komde vanzellef mooie muziek tegen.
Dus ik schreef de eerste vijf -willekeurige- titels uit zijn map van de letter A over, gaf Sjef het briefje en twee weken later kreeg ik die vijf -willekeurige- platen mee. Dat geintje herhaalde zich een aantal weken, tot hij door had dat ik serieus was en heel graag zijn advies over mooie muziek wilde horen.
Bij de vierde keer dat ik alleen maar platen uit het 'A' lijstje verwachtte, kwam hij met een stapeltje cd's. De meeste nog geen twee maanden uit. Een diverse collectie. 'Do you like my tight sweater' van Moloko (ondertussen een klassieker), een Ninja Tune verzamelaar (op dat moment een zeer relevante mix van jazz en hip hop), onduidelijke black metal (gewoon teringherrie) en 'Rain on lens' van Smog (muziek om je op een druilerige dag bij te verhangen). Allemaal nieuw en voor mij veel diverser dan ik ze zelf uit zou zoeken. Ik had een volle bingo. De man met de grootste muziekcollectie in mijn omgeving (op dat moment ruim 50000 platen en zo'n 10000 cd's) ging voor mij muziek uitzoeken, die ik dan kon huren. Halleluja!
Het podium in het openluchttheater staat bovenop de vijver,
die vroeger voor klankkaatser speelde
Dat je bij hem kon huren was niet zo raar, dat deed ie dagelijks. Hij noemde zich 'muziekverdeler' en zijn bedrijf heette 'Keereweerom'. Tweewekelijks kwam ie naar Roosje toe met een paar bakken platen die mensen hadden aangevraagd. Wisselde die om met wat teruggebracht werd en rekende een gulden per titel per twee weken. Soms, als iets echt zeldzaam en duur was, dan kostte het wel tweevijftig voor een plaat. Ruim een jaar lang kreeg ik zijn idee over wat ik eens moest luisteren mee. Met de opdracht ook alles te draaien en na twee weken verslag van te doen. Heel leerzaam was dat en een flinke stempel op mijn huidige muzieksmaak liet ie na. Helaas stopte daarna Sjef's aanwezigheid in Roosje en moest ik andere kanalen vinden om aan mijn gerief te komen.
Het eerste rijtje platen wat ik noemde bevatte Smog, met een zanger die Bill Callahan heette. Vandaag speelde hij in het openluchttheater in de Goffert. Met band. Vierhonderd mensen zaten muisstil naar hem te luisteren. En voor zover ik het kon inschatten heeft niemand zich ter plekke verhangen. Dat viel mooi mee.
Bij de droeftoeter die het voorprogramma verzorgde,
kan je aan zijn adem zien dat het al wat afgekoeld was
De rock 'n roll machine waar de hele avond om draaide
Aanvulling: Ter controle checkte ik wanneer die plaat 'Rain on lens' van Smog uit kwam, dat blijkt 2001 te zijn geweest. Jaren nadat Sjef met z'n muziek in Roosje zat. Oeps. Het verhaal laat ik toch staan, want over de toenmalig programmeur van Roosje waar ik de Smog cd eigenlijk van leende, kan ik ook wel een verhaal vertellen, maar dat doe ik wel een andere keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten