Gister liep de show een stuk beter.
Geen technische mankementen, geen gedoe.
Alles weer afgebroken, naar de
aanpalende kantine en iedereen bleek pleite. Okay, dat kan ook. Gelukkig werd er net iemand met een
taxi afgeleverd, kon ik die taxi vragen om mij terug te rijden. Met drie
flinke tassen een half uur gaan lopen trok me niet echt. Een enorme
Indiƫr vroeg vriendelijk in een opmerkelijk accent waar ik heen wilde.
Die straatnaam leek nieuw voor hem, net als zijn Tomtom. Het lukte
niet om de straatnaam in te voeren. Gelukkig heb ik een vergelijkbaar
model, had ik al geoefend en bracht de chauffeur me snel naar mijn
tuinhuisje.
Een gat in de dag geslapen, wel een
aantal keer wakker geworden, maar de constante regen op het dak lokte
me niet uit bed. Stiekem had ik op mooi weer gehoopt, met camera de
stad ik en iets van Cardiff zien, dat was er nog niet van gekomen.
Eerst wat proviand inslaan, dan verder kijken. Op de korte wandeling bleek
dat als de afwatering van de wegen te wensen overlaat, en als auto's
lekker doorrijden, er regelmatig een fontein over de stoep spuit.
Leuk voor in de film, maar nu even niet.
het uitzicht vanuit mijn tuinhuisje
Toch weer de deur uit, want behoefte aan een internetverbinding, weer naar
Chapter, want daar is wel wifi en goed eten. Aan de eerste tafel zat
iemand van productie en een van de dansers. Zij was bezig hem uit te
leggen waarom het bier dat hij dronk, 'Bristoll Meth', zo'n grappige
naam was. Zijn Engels is beperkt en zijn kennis van drugs nog minder.
“What is Meth?”, Oh, it's an evil, evil drug, you'd never take
it. Rather have just weed or lsd. “What is lsd?” Oh, lsd is
great, it's lovely.
Als dit het gesprek is, schuif ik wel
aan. Espresso, goeie perentaart, laat de verhalen maar komen. Al snel schoof een bevriende Welschman
aan. Bleek een hele leuke vent met duidelijke meningen en, grote
dorst en veel verhalen te zijn. In plaats van rustig wat foto's te
editen, mails te schrijven en te eten zat ik opeens achter een halve
liter Duits bier (er is hier ook een Duits bier festival gaande)en te
ouwehoeren met de voormalig toetsenist van de Manic Street Preachers. Buiten regent het gestaag door, binnen
tappen ze nog een Erdinger.
Er zijn beroerdere manieren om je
zaterdag door te komen.
Ik was niet het enige wat weer
opgeladen moest worden.
Hoe heet zo'n ding eigenlijk?
fluiten in de kerk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten