Al vind ik de leukste dingen de kleine toevalligheden. Zo liep ik langs een steegje, waar een hele dikke kale man naast zijn auto, met open kofferbak, jurken stond te verkopen aan een schreeuwende groep Indiase vrouwen. Ik kijk verbaasd naar het tafereel, hij ziet mij, steekt een duim omhoog en roept; "The sun is shining and I'm doing fine!"
Overigens zijn er ook de nodige permanente attracties. Zo staat er een hele rij overdekte schommels die als je er op schommelt muziek maken en 's avonds is het zitje van de schommel verlicht. Omdat de schommels zo'n beetje de hele tijd bezet zijn,geeft dat een mooi beeld. En dat tussen grote gebouwen met enorme videoprojecties erop. Ze doen wel hun best om er wat van te maken.
Vanmiddag naar de kerk geweest, althans, plaatjes gemaakt in een kerk.
Dus zonder voor de hand liggende referenties over wat er in de biechtstoel gebeurde, of hoe de bouw destijds gefinancierd is, hier wat plaatjes.
Gister schreef ik dat de lente hier nog moet beginnen.
Alsof ie het er om deed,
stond om de hoek bij het hotel een boompje heel erg het tegendeel te bewijzen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten