Klusje

De weg naast het theater dampte. Letterlijk.

Vers heet asfalt waar water op lekte.

Jammer genoeg precies de straat voor het theater waar ik vanochtend moest zijn.

Terwijl mijn Tomtom zich verslikte in de wegwerkzaamheden en ik mijn toch al idioot korte bouwtijd weg zag tikken bedacht ik me waar ik weer aan begonnen was.

Gewoon een klusje voor de dansopleiding.

Alleen bleek hoe dichter de klus bij kwam, hoe weinig er duidelijk was.

Geen lichtplan, geen muziek, geen cues. Of in ieder geval niet iets wat ik mee kreeg.

"Dat weten die studenten zelf wel, jij hoeft het alleen aan te zetten."

Ja ja. En in een uur te hangen, te kleuren, te prikken en te stellen.

Om dan binnen drie kwartier vier dansjes te belichten.

Allemaal acht of negen standen, da's door timmeren.

Gelukkig heb ik zoiets eerder gedaan.

Gelukkig bleek het allemaal te werken. 

Zowel de technicus van de schouwburg,

de spullen daar en zelfs de studenten.

De meeste wisten wat ze wilden, een enkeling kwam met dingen als:

"And now I need light."

-Oké, where?

"On the stage"

-Thats cool, thats where all the lights are pointed at. Any specific lights?

"Just there and all white please"

Dan stel ik wat voor en vonden ze het meestal goed.

Terwijl de minuten voor opening weg tikten 

zat de student die het laatste dansje moest doen naast me te twijfelen. 

"No maybe a little more, no a little less."

"Yes that is good, or, or maybe a little less.

Or maybe blue?"

Ben ik blij dat het niet mijn eerste klusje was.