Geniepig

Aan mijn ontbijt, koffie, muesli, krantje.

Zitten ze te kijken naar me. En te smiespelen.

Heel zachtjes. Geniepig met z'n drieën. 

Af en toe draaide die gele even naar me toe, 

om als ik keek, snel de andere kant op te kijken.

Ik weet dat ze wat van plan zijn,

maar nog niet wat.

Daar ga ik ze maar eens over aan de tand voelen.

"Tand?"

Of nou ja, tand.

Je moet niet op alle slakken zout leggen.

Of misschien nu juist wel.