"Het uitzicht was beter dan de voorstelling, los zand, slappe hap, mooi geluid maar zinloos spel." Na de bocht straalden de klaprozen me tegemoet. Eerder deze week maakte ik daar foto's van. De bloemen bleken zo rood dat de camera het niet helemaal snapte. TE ROOD!
Nu, in de laatste restjes ondergaande zon waren ze prachtig. Jammer dat ik geen camera bij me heb. Die ligt in de auto. Maar wacht, ik zit in mijn auto. Ik heb mijn spullen wel hier.
Nú draaien! Geen tegenliggers? Niks achter me? Hopseflops, om, gas, terug, parkeer op dezelfde plek als een paar dagen geleden. Nu zonder de breiclub die voor de ingang staat en twijfelt waar ze heen moeten. Tas, camera. Camerainstellingen van flitsfoto's terug naar omgevingslicht, autofocus, heb ik nog meer dan een minuut voor de zon achter het duin verdwijnt? Korte lens, lange lens, zoom, van onder, snel kiezen, veel maken, later kiezen, nog heeel even...en weg licht.
Op.
Maar wel hebben.
Handig als je spullen bij je hebt,
en helemaal handig om dat ook te realiseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten