Terwijl ik op het einde van dag 1 mijn fiets van het slot haalde,
liet de pauw uit de aangrenzende kinderboerderij weten hoe hij over Within Temptation dacht. Hetzelfde als ik. Op dag 2 heb ik de pauw niet meer gehoord. Wel gitaren, heel veel gitaren. De hele dag lag het park te baden in de zon. Vooral in de tent werd het warm. Na iedere show die ik daar fotografeerde kwam er een zoute jaarring in mijn shirt bij. Net als ieder jaar was het een feestje. Heel veel bezoekers zijn niet de mooiste mensen met het gemakkelijkste leven. Maar hier mogen ze hun gang gaan.
Even niet de druk van buitenaf. Even onder elkaar. Gelukkig is het ook een publiek uit iedere laag van de bevolking. Veel verschillende talen, dialecten en voorkeuren, maar voldoende overeenkomsten om hier een dag in de herrie te gaan staan. Gezichten die opbloeien als hun favoriete band het podium opkomt, ogen die verder open gaan als hún nummer ingezet wordt.
Alleen al er naar kijken, is voor mij een besmettelijke vorm van geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten