Liters

Ondanks de weersvoorspellingen was het heerlijk, zonnebrand, korte broek, frisse bries.

Vorig jaar maakte ik foto's van koeien hier. Met een andere lens en een kortere sluitertijd wilde ik opnieuw een poging wagen. Niet perse vandaag, maar zo'n fijne lucht als achtergrond wilde ik niet laten schieten. De dames keken een paar minuten de kat uit de boom, of eigenlijk, bij gebrek aan katten en bomen, de camera uit de tas, om dan met een hele club op me af te komen. Natuurlijk is er een de dapperste. Centimeter voor centimeter kwam ze dichterbij. 

Eenmaal besloten dat ik goei volk was, durfde de rest ook dichterbij te komen. Ruiken, misschien heel voorzichtig proeven? Ja hoor. De sensatie van de ongelooflijk ruwe tong op de rug van mijn hand was al weer even geleden. De binnenkant van een koeienbek is überhaupt best bijzonder, kijk maar naar de uitvergroting onderaan dit blog.   

Af en toe klinkt het alsof iemand een emmer water leeg giet, soms als een emmer pap.

Met de knollen in de Ooij zorg ik dat ik nooit achter ze sta, om een trap te vermijden. Bij deze tantes is het ook verstandiger aan de voorkant te blijven. Werkelijk liters en liters. 

Dezelfde foto, maar dan uitvergroot:

Eens zien of ik deze week een scherpe foto van de binnenkant van een koeienbek kan maken. Paarden lijken vaker te gapen, of hard te lachen.

Morgen ga ik dus maar saaie verhalen en hele goeie grappen vertellen aan de koeien.