Geit

Langs het fietspad naar het Oosten staan op het duin een stel geiten.

Een kudde achter schrikdraad. Twee schijtgeiten aan een touw en een toffe.

Twee jaar geleden (hier) was het een van de de eerste dieren die ik tussen de oren flitste. 

Deze week ben ik verschillende keren langs het pad gestopt. Zowel met als zonder camera.

Deze geit heb ik ondertussen meer dan een jaar dagelijks gezien, omdat ie op een grote print boven mijn bank hing. (Op een foto, niet de echte geit in mijn woonkamer, dat zou ook gaan stinken) Dat schept ook een band

Live bleek de hernieuwde kennismaking ook prima. Ik leerde dat de plek waar ie het liefst geaaid wordt net tussen ogen en hoorns is. Als ik niet snel genoeg die plek vind, vind ie mijn zij/kont/arm/been wel. Stevig maar voorzichtig gaat ie zijn gang. Net kwam ik weer langs gereden. Nog voor mijn fiets op zijn standaard leunde, was ie al bij me. Ik ga op mijn hurken zitten en weer komt ie, heel voorzichtig, aan mijn voorhoofd ruiken. Ik vind dat best spannend, zo'n groot dier met grote hoorns heel dichtbij. Ik vind het nog veel leuker, dat in een week tijd we elkaar genoeg vertrouwen, om dat ook te kunnen doen.