Dan hoef ik maar een heel klein stukje te lopen. Zo'n 500 meter. Opeens weet ik dat er een heel andere wereld is. Anders dan waar ik me normaal gesproken in waan. Een wereld waar wel reclame gekeken wordt. Waar wel naar 538 of 100% NL geluisterd wordt. En waar sportschool abonnementen niet alleen uit schuldgevoel of goede bedoelingen worden aangeschaft. Een wereld waar strakke witte shirts om strakke gebruinde lijven de norm zijn. Op witte gympen en straks een witte lijn. En 100 meter verder verschuift de norm. Hier strakke shirts en kippenbouten, Fernandez en hiphop. Meer sieraden en minder zonnebank.
In een smalle doorgang tussen eettent en toiletwagen is het blijkbaar de bedoeling juist extra breed te gaan lopen. Is dit een omgangsvorm die typisch is voor zo'n feestje of een standaard die ik normaal nooit tegenkom? Terwijl ik dit schrijf op een muurtje achter de backstageruimte, is het een komen en gaan van jongens die tegen een dranghek staan te zeiken. Ja, te beperkt budget voor toiletten en dronken luiheid combineren voorspelbaar.
Tot zover, ik ga me maar eens aanpassen, tijd voor een plastic festivalpils.
Af en toe kijk ik als een stokstaartje in de rondte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten