Om ook voor mij best onduidelijke redenen reisde ik in het verleden bijna tien jaar lang met theatergezelschappen door het land om voorstellingen voor kinderen te spelen. Onderweg leer je dan praktische zaken. Het blijkt handig om vóór de voorstelling te informeren of er na afloop bloemen zijn voor de acteurs. Dan kan je de dame met de bloemen instrueren wanneer ze daarmee het podium op kan. (En voorkomen dat ze door acteurs die nog midden in het eindnummer zitten overhoop gelopen wordt)
Het is handig dat als je een rookmachine gebruikt, je ook controleert of de rookmelders echt uit gezet zijn. (inderdaad...)
En specifiek voor schoolvoorstellingen is het van belang om de kinderen pas de zaal in te laten als ze allemaal in het theater zijn. Meestal werden ze met touringcars gebracht en er wil er wel eens eentje wat te laat komen. Waar volwassen publiek hoogstens wat rumoerig wordt, beginnen kinderen het theater te demonteren als ze meer dan vijf minuten moeten wachten. Maar er zijn toch leerkrachten/begeleiders/ouders bij, zult u denken, die grijpen toch wel in? Nee, die hebben het doorgaans te druk met elkaar/incontinente kleuters/hun telefoon. Vandaag kwam er weer een bus te laat. En er is niet veel veranderd.
Na afloop van de voorstelling hebben we negen stoelen gerepareerd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten