De reis strandde al snel. Om nog net op tijd te zijn liep ik met grote passen naar het station.
Op straat waaide oud papier, wat peuters en een afgebroken paraplu in het rond. Gezellig herfstweer. Op het station bleken de borden met informatie over vertrekkende treinen te knipperen. Grote blauwe balken op de plek waar doorgaans de vertrektijd staat, gaven aan tot waar de trein nog wel zou rijden. Ons plan was om in Utrecht op het Tweetakt festival een voorstelling te gaan kijken. Helaas ging de trein niet verder dan Ede-Wageningen. Da's niet eens op de helft. Via Den Bosch dan? Nope, Ook daar was het vastgelopen. We kunnen met de auto gaan? Nou, door omgewaaide vrachtwagens stonden ruim voor de spits de wegen ook al dicht. Koffie dan? Lekker!
Het oorspronkelijke plan om ergens te gaan eten en dan naar het theater te gaan veranderde al snel in uit eten gaan in Nijmegen. Na wat omzwervingen kwamen we min of meer per ongeluk bij De Nieuwe Winkel uit. Een tent waarvan ik van verschillende mensen gehoord had dat het erg lekker was, maar altijd vol zat. Het eerste bleek waar, het tweede niet. Met drie tafels bezet had het bedienend personeel alle tijd en kwamen de gerechten in een vlot tempo naar ons toe. En lekker! Geen idee meer wat voor vegetarische crèmes, mousses, langzaam gegaarde tattie en frisse merengues we kregen, maar stuk voor stuk de moeite waard. Inclusief het toetje van toffee van rode biet en pure chocolade. Alle borden gingen brandschoon weer terug naar de keuken. Zo vaak ga ik de laatste tijd niet uit eten. Dan is het helemaal fijn om het ook echt goed te doen.
Rooie juin, ok lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten