Pas als het er niet meer is, mis je het.
Deze week overleed Oda le Noble.
Beter bekend als 'Het Tamboerijnvrouwtje'.
Iedereen die de laatste tien jaar,
zo nu en dan in het centrum van Nijmegen liep,
herkent haar wel.
Rammelend met een tamboerijn, haar eigen zang ondersteunend.
Dag in dag uit. Nooit mooi, wel altijd vriendelijk.
Regelmatig van plek wisselen om winkeliers niet op stang te jagen.
En maar rammelen.
De stad heeft iets van haar herkenbaarheid verloren.
In gedachten rammel ik nog even door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten