Op het oog

De combinatie van achterstallig onderhoud en Franse chansons zorgde er voor dat ik de filtervoorraad onder handen kon nemen. Gedurende de voorstelling die twee keer drie kwartier duurde had ik mijn handen vrij en uit vrije wil blijf ik niet bij zoete vertolkingen van Brel zitten. 
Om in het theater verschillende kleuren licht te maken, gebruiken we kleurfilters. Dunne gekleurde plastic folie die hittebestendig is. Na verloop van tijd verlept de kleur en gooien we de filters weg. Omdat ze op grote vellen geleverd worden, snijden we ze zelf op maat zodat ze precies voor onze lampen passen.

Niet mijn lievelingsklusje, maar het hoort erbij. Vanwege de extra tijd nam ik de moeite om de voorraad door te spitten, Verrassend veel filters bleken geen stickertje met een nummer te hebben. (Voor het gemak hebben alle kleuren een driecijferig nummer, zodat gesprekken als "doe mij die blauwe maar, die niet zo blauw is als mijn broek, maar donkerder dan haar trui, maar dan met iets meer rood'. Nee, je vraagt dan om 195 of 716) 

Gelukkig zijn er stalenboekjes met alle filters er in, heel handig als je uit wil vinden welke kleur deze sticker-vrije rol is. Nou ben ik al zo lang aan het werk in deze handel, dat ik de meeste op het oog wel herken. En inderdaad, de 5 waar ik over twijfelde, bleek ik ook goed geschat te hebben. Je kan maar iets kunnen. Gelukkig hebben de meeste mensen vaardigheden waar je in de rest van het leven wel wat aan hebt.

(205 en 075)