Grijnzen

Onderweg luisterde ik graag naar Radio 1. Sinds vorig jaar de hoeveelheid laffe kakmuziek er op verzesvoudigde (echt waar) en de verhouding sport en actualiteiten in de het voordeel van sport uitviel, luister ik er steeds minder naar. Om toch mijn ritten zo aangenaam mogelijk te maken, draai ik luisterboeken, hoorcolleges en hoorspelen. Gelukkig is er een rijke traditie en gaat de kwaliteit nog steeds vooruit. Hoogtepunten voor mijn waren De spin, Bommel en De Moker. Allemaal gratis en legaal als podcast te downloaden. 

Sinds vorige week luister ik naar "De Hormoonfabriek", over een ondernemer die zijn levensverhaal vertelt. Grotendeels speelt het verhaal af in de plaats waar ik geboren ben. De dialecten die zo nu en dan voorbij komen zijn dan ook erg herkenbaar en af en toe ongeloofwaardig. "Da's ginnen Ossenaar, das d'r enne uit Tilburg, da hurde gelijk!" Verwarrender is nog dat de cast grotendeels hetzelfde is als die van Hoorspel Bommel. 

Als de twee hoofdrolspelers, Mark Rietman en Jacob Derwig, in de Hormoonfabriek een gesprek hebben, verbaas ik me zo nu en dan, dat de onderwerpen en het taalgebruik helemaal niet passen bij Tom Poes en Heer Bommel, terwijl het wel hun stemmen zijn. Gisteren viel me op dat ze dat zelf ook niet vergeten waren. De stem die Bommel speelde, zegt hier in zijn rol van fabrieksdirecteur dan ook: "...als je begrijpt wat ik bedoel." Een fijne vette knipoog, zit ik lekker te grijnzen achter het stuur, 's nachts en onderweg.

Zelden onderweg, maar altijd een glimlach

(En ja, morgen zal ik zeggen wat er op de foto stond van de 24ste)