Achter de hand

Vandaag geen foto gemaakt. Een van de vaste extrabelegenlezers moest verhuisd worden. (wat je als hoofdredacteur voor je lezers over moet hebben heden ten dage) Nog getwijfeld om zwetende verhuizers vast te leggen, of stapels dozen, maar daar wordt niemand beter van.

Dus een paar fotos die nog in mijn telefoon zaten.

Morgen hopelijk minder zweet en meer plaatjes.

De blaaskapel zag er geen brood meer in

De karper wel, die kreeg net zijn lunch

En boeren blijven boeren

Knipperen

Koeien knipperen. Althans sommige.

(Net als sommige concertbelichters, maar dat is een ander verhaal)

Tot nu toe kwam ik, van alle dieren die ik tussen de oren flitste, 

alleen een paar langharige schapen tegen die knipperden. 

Verder reageren ze niet op de flitsen. Tot vandaag.

Drie koeien schrokken van iedere flits.

Gelukkig stond er een stukje verderop een andere kudde stoer te zijn.

Zwaar gespierd en nergens bang voor.

Ze bleven stoer kijken, en gaven geen kik.

Stoer, nou ja, sacherijnig dan

Bad Kharma

En het ging juist zo lekker. 
Op tour twee.
Op Oerol maar drie.
Sindsdien een keer gestoken door een mug. 
Doorgaans ben ik erg populair bij de muggen, 
maar dit jaar moeten ze niets van me hebben.
Heel Fijn.

Gister voor het slapen gaan ging het mis.
Een dikke zoemende besloot mijn oor als landingsbaan te gaan gebruiken. En weer opstijgen, rondje maken en landen. Bij het derde rondje maakte hij of zij,  ik weet het niet zeker, een korte tussenpauze op de muur. Ik zag mijn kans schoon en met een bijna goedgemikte klap zat de mug als behang tegen de muur. Hardstikke dood.
Helaas duurde het even voor ik dat kon zien, want met dezelfde klap sloopte ik ook mijn bedlampje. 
Ook hardstikke dood. 
Als op de camping las ik verder met een zaklamp.

Nu, bijna 24 uur verder, hebben ze wraak genomen. 
6 dikke muggenbulten verdeeld tussen nek en enkel. 
Ik zal er nog eens een platmeppen, ik kijk wel uit.

Vanmiddag tijdens een klusje 

hoefde ik de boormachine niet meer vast te houden, 

die bleef zelf wel in het plafond hangen

Muggen, van mij hoeft het niet, 

geef mij maar paarden, 

die lachen ook leuker

Onverwachte ontmoeting

De ondergaande zon lokte me naar buiten.

Voor het station staan een paar fonteinen, ik hoopte met een extra flits daar een plaatje van te kunnen maken. Terwijl ik wat stond te knoeien naast de fontein zat een oude man aandachtig te kijken waar ik mee bezig was. Na een minuut of vijf kwam er een vrouw op hem af die hem in het Engels aansprak. Maar dan met een stevig accent. Ik gokte Iers. Ik flitste nog een rondje en zag dat ze beurtelings van elkaar foto's maakten op de rand van de fontein. Voor hem was het nog een grotere opgave dan voor haar. Omdat ik mijn goede daad van de dag nog moest doen bood ik aan hen samen op de foto te zetten. Ja, dat was welkom! Mooi.

Hij vertelde hoe mooi hij Nijmegen vond,dat het zoveel kleiner dan Dublin was en dat dit zijn derde bezoek was. Op de vraag waarom drie keer antwoordde hij dat destijds zijn jongere broer op zijn 21ste bij de slag om Arnhem in 1944 om was gekomen. Zijn jongere broer! Meer dan 37000 jongens kwamen om destijds, en zijn broertje dus ook. Zijn broertje die de goedheid zelve was, want alles wat ie verdiende stuurde hij meteen naar meoders om de andere 11 kinderen te voeden. Zijn broertje die hij nog iedere dag mist.

Wow, dat maakte mijn uitje anders dan verwacht. Ik vroeg hem of ik met mijn camera ook een foto van hem mocht maken en dat mocht. Handen geschud en goodbye, happy travels!

John

Oh ja, het water en de fontein waar ik eigenlijk voor kwam

Smurfen en kokosmatten

Terloops viel die naam. 
Iets over een koffietent waar een bandje een scene voor een clip had opgenomen. 
Dat bandje heette Passenger. Nooit van gehoord. 
Op Youtube ingetikt en het klonk wel aardig. Beetje Jack Johnson meets de Smurfen.
Later thuis tijdens het uitzoeken van foto's nog eens aangezet. Mooie liedjes, slimme teksten.
Allebei de platen geluisterd, vooral het laatste liedje van de laatse viel me op.
'Scare away the dark'. 

Opnieuw Youtube aangeslingerd, bleek er ook een clip van te zijn.
Mooie clip ook. Eens zien of ie ooit in de buurt speelt.
Blijkt ie in een uitverkochte HMH te staan. 
Ah, ik loop weer eens eindeloos achter. 
Blijkt een ernstige wereldtour te doen, grote hallen, veel al uitverkocht. 
Ok, ga ik niet kijken. Luister ik de plaat nog eens.

Wist je trouwens dat ze van dit soort varkens kokosmatten maken?

Jong

Behalve de volwassen paarden die me uitlachten,
waren er ook een paar veulens.
Die zijn niet bezig met sappig riet vinden, 
of lekker bloemetjes kauwen, 
nee, die willen rotzooien. 

En als papa en mama daar geen zin in hebben,  dan kan dat vast wel met die zwetende vent.
Die zet iedere keer z'n spul ergens anders neer als je er aan ruikt, of er tegen duwt. Lachen!

"Kijk nou staat ie mama weer te fotograferen, 
eens zien of ie door heeft dat ik voor z'n flitsers ga staan".
Ja dat heeft ie door.
"Zie 'm geconcentreerd in de modder zitten, 
als we hem nou stiekem van achteren besluipen, 
misschien schrikt ie dan, en pleurt ie in de voorover".
Nee, dat had ie ook door. 

Oke, als je stil blijft staan zodat ik mijn flitsers goed kan zetten, 

dan mag je op de foto

Natuurlijk meteen een gekke bek trekken

En iets raars met het licht doen 

En nóg dichterbij komen

 "Oh ja, uiteindelijk lette hij even niet op, 

toen hebben we mooi z'n hele flitser vol gelebberd". 

Uitgelachen

Na het eten was lonkte mijn bank. "Toe maar, even liggen kan best, da's goed voor je". 

Nou heb ik een prima relatie met mijn bank, al jaren kunnen we het goed samen vinden, 

maar af en toe wil ie teveel aandacht. "Sorry vriend, maar ik ga buiten spelen, 

er is een prachtige lucht en er zijn vast nog paarden of koeien om op de foto te zetten".

Rijdend door de Ooij speurde ik naar een kudde van het een of ander.

Bleken ze gewoon op dezelfde plek als vorige week te staan.

Mijn komst werd met het grootste gemak genegeerd.

Alleen de jongen kwamen van mijn flitsers proeven, 

de rest leek er aan gewend dat ik met een hoop spul tussen ze in kwam staan.

Vandaag stond er riet op het menu. Naast de Bisonbaai is nog een klein meertje,

meer een modderpoel, maar met dit weer met veel vers riet en gras.

Blijkbaar een lekkernij waarvoor het de moeite is om tot je knieën in de blubber te gaan staan.

Om de foto te kunnen maken die ik wilde moest ik er net verder in dan mij en mijn lage schoenen lief was. (mental note to self: volgende keer een lange broek tegen de distels en brandnetels aan en een paar laarzen om het droog te houden)

Terwijl ik in de modder aan het stuntelen was, stond een van de paarden me uit te lachen.

Die daar in het midden, even inzoomen:

Staat ie mij uit te lachen, met z'n gebit.

Maar ik kwam wel dichtbij genoeg om de foto te maken die ik wilde

Uitgelachen door een paard, onder schrammen, niet gelegen, 

maar wel weer een goeie avond

Kleine Ezel

Ja, je kan er ook anders op staan.

Die ezel verwachtte vast niet dat ie als luiaard op de foto kwam.

En ik eigenlijk ook niet.

In Kleve heeft een ezel een jong (op de onderste foto) en is toch aperelaxed.

Beetje aaien, wat extra snaaien, alles is goed.

En dat jong doet net zo makkelijk mee.

En als bezoekers met vers geschraapte en gewassen worteltjes aan komen, 

dan is het feest compleet.

En kan je meteen het gebit inspecteren.

Schaamteloze reclame

Als test, en om eens tegen wat anders aan te kijken, 
liet ik twee foto's op aluminium afdrukken.
En dan meteen lekker groot.
De wissellijsten die ik heb laten ruimte over voor foto's om te bobbelen,
wel erg 3D op die manier, maar niet wat ik zoek.
Dus nu strak en groot aan de muur.
Hier kan ik wel aan wennen.

En nou ik toch bezig ben, 
natuurlijk zijn al mijn foto's op dit blog te koop als mooie grote afdruk.
Dus is die poster boven de bank wel erg vergeeld?
Dat portret van oma wat verkreukeld?
Ben je uitgekeken op die Rembrandt?

Bestel een lomp grote foto bij mij! (extrabelegenpost@gmail.com)
(of iets kleiner, zodat ie niet meteen klem zit tussen de kast en het plafond)

Bijvoorbeeld dit stukje jungle in de nacht?

Pech

De Pechhulp van de ANWB. Dat is eigenlijk nogal eufemistisch.

Zelden is het echt pech, meestal te lang uitgesteld onderhoud.

Ook onkunde en een lage kwaliteit van onderdelen kunnen de oorzaak zijn.

Of gewoon domheid. Die had ik vandaag. Heel dom.

Na het fotograferen van een kudde Konikpaarden,

wisselde ik staand naast de open kofferbak,

voor ik weg wilde rijden mijn shirt.

Wel zo fijn als je niet aan het interieur vastplakt.

Terwijl ik de autosleutel naast mijn tas leg, denk ik nog:

“Niet zomaar de klep dichtgooien zo”.

Dus wat doe ik? Inderdaad.

Blijkbaar heb ik al lang geen 'pech' meer met auto's gehad.

Het ANWB nummer wat in m'n telefoon stond,
(ja, die zat nog wel in mijn broekzak) bleek niet meer te bestaan.
En wat is het adres hier eigenlijk?

Hoera voor mobiel internet! 
Data waarvan je niet wist dat je ze ooit nodig had, zijn overal beschikbaar.

“Dan zal de monteur binnen anderhalf uur bij u zijn.”

Een appelgebak, een spuitwater en wat sms'jes waarin ik uitgelachen werd later,

reed het busje al voor. Met de routine van een oude junk opende hij mijn auto.

“Ach meneer, het kan de beste overkomen”.

Klopt, en de domste ook.

Met een klein boeketje tussen de lippen

Of een groot

Diep met de neus in het boeket

Gewond maar dapper door gaan

En zonder flits

Alarm

Vanwege totale chaos vluchtte ik de stad uit.
De drukte maar vooral de geur na 6 dagen ´feest´, is nogal intens.
Doorgaans valt er wel een bui overheen, 
zodat er wat weggespoeld wordt, 
maar vanaf dag 1 is het droog.
Met de hitte van vandaag erbij,
zal morgen waarschijnlijk
het officiële geuralarm Rood gegeven worden.

Flats

"Maar waarom doen ze dat binnen dan nooit?".
Vroeger, in de jaren stillekes. lang voor het Grenen tijdperk, spuugden mannen in een kwispedoor.Het gebruik van pruimtabak veroorzaakt extra aanmaak van speeksel. Omdat de tabak en het speeksel doorslikken geen goed plan was spuugde men het uit.Volgens de overlevering maakten sommigen er een kunst van om in een mooie lange boog alles in de bak te krijgen. Nu de dagen van pruimtabak en kwispedoors ver achter ons liggen, wordt er minder gespuugd.

Behalve door stoere mannen. Mannen die iets te bewijzen hebben.
Bewijzen dat ze echt al bijna achttien zijn. Bewijzen dat ze... ja wat eigenlijk?
Nooit zie je mannen binnen spugen. 
De speekselproductie zal dus aangewakkerd worden door de buitenlucht. Sommige sporters ontwikkelen zoveel dat ze het hele voetbalveld onder kwatten. Andere sporters, zoals motorcrossers of autocoureurs lijken er veel minder last van te hebben.

Ook bier drinken op de kermis wakkert de speekselproductie kennelijk aan, de ene na de andere kwak vliegt op het trottoir, tussen de lege bekers en frietzakjes in. Gister zag ik zo´n sportschooljongen heel stoer spugen, maar iets ging er mis en z´n hele shirt zat onder. Van schrik liet ie z´n bier vallen. Zijn vrienden lachten hem hartelijk uit. 
Van hele bink naar kwijlende mongool is maar een kleine stap.

Meh

Fliebertjes

Als zelfs de mussen de kruimels niet hoeven, 

dan zal het niet de beste taart geweest zijn.

Stijf uit de vriezer werd ie ons voor gezet.

Even kwam een mees er aan ruiken, 

maar besloot het verderop te gaan zoeken

De spin ving met zijn (of haar) web vooral veel berkenfliebertjes.

Is dat wel een woord: "Berkenfliebertjes"?

Ja, dat is zo.

Schudden

Er zijn verschillende manier om een natte hond te drogen. 

De magnetron is een beproefde methode die goed droogt, maar de hond stuk maakt. 

Aan de waslijn hangen kan, maar je hebt grote wasknijpers nodig. 

Een föhn werkt best aardig, maar dat is belachelijk.

De hond het werk laten doen en zelf een stap achteruit zetten is misschien wel het makkelijkst.

Het aardige is dat het ook nog een vrolijk plaatje op levert.

Je zou bijna jaloers worden, 

als je zelf met een handdoek onhandig en tijdrovend droog staat te worden

Balans

De balans is een beetje zoek. 

Nou sloeg ie ook al wel een maand door, maar nu klopt er iets niet.

In een wijde omgeving beginnen dieren in kinderboerderijen en in het wild hun zonnebrillen af te zetten.

Die gek met die flitsers is weg! 

Kunnen we weer gerust adem halen!

Eindelijk, na weken van terreur.

Werk weerhoudt me van buiten spelen.

Sta ik gewoon weer binnen te zweten.

Fijn met dit klamme weer.

(Waarschijnlijk genoeg werk om er een paar flitsers bij te kopen

en dubbel zo hard terug te komen. 

Haha! Gooi die brillen nog maar niet weg!)

Kultuur met een dikke K

Terwijl een verdieping hoger de meute gehuld in oranje zich stond te verbijten, 
zat ik in de kultuur met een dikke K.
Shakespeare's The taming of the shrew, werd door studenten Engels vertolkt.
De achttienduizend pagina's Oud-Engels gingen er in ras een tempo doorheen, 
dat was prettig want daardoor bleef het binnen de twee en een half uur,
de verstaanbaarheid delfde wel het onderspit.

Gelukkig had ik een regie-assistent naast me, die me wakker maakte als ik wat moest doen  
me attendeerde op aanstaande cue's, zodat het vlekkeloos verliep.
De tweede helft van het stuk trok net iets minder kijkers dan de eerste.
"Het zal wel dat ze dan in een toneelstukje moet gaan spelen,
d'r speelt vanavond wel wat belangrijkers en ik heb mijn best lang genoeg gedaan."

Papa vond het wel mooi geweest.

Aan de oever van de Waal vond ik verschillende langwerpige overleden dingen

Oud en nieuw

Deze week in het oude en het nieuwe Doornroosje geweest.

Het ene is op, het andere nog niet af.

Het ene heel veel geschiedenis, het ander de toekomst.

Er zijn nog wel een paar verschillen aan te wijzen.

Behalve het formaat van het gebouw,

is bijvoorbeeld ook het materiaal om de akoestiek te helpen,

van een andere kwaliteit.

oud 

nieuw

De biertanks liggen er al klaar voor

Meer gespetter

Gister hier het betere pompen, vandaag slechts wat gespetter

Pompen

Aan de overkant van de Waal is het al tijden een grote bouwput.
In Lent werd een gat geslagen om meer water door de Waal te laten stromen.
Op die manier moeten toekomstige overstromingen voorkomen worden.
Om het straks te laten stromen, moet het eerst weggepompt worden.

Het betere water naar de Waal pompen.
(Of was de uitdrukking nou anders?)