Markerings-petit-four

Je opeens realiseren wat je aan het doen bent, kent u die uitdrukking?
Zo nu en dan, en eigenlijk steeds vaker, kijk ik om me heen en besef ik wat ik aan het doen ben.
Gister nog, besefte ik me dan ik luidkeels "Klik" stond te roepen, een paar honderd keer, voor een groep mensen die met gekke hoedjes op een feestje naspeelden op het Waalstrand. Ondertussen maakte ik bij iedere Klik een foto. Dat klinkt bijna net zo absurd als het was.

Gistermiddag realiseerde ik me dat ik al een uur op een flinke ladder stond, te kijken naar drie meisjes die serviesgoed en kopjes verplaatsten. Ze zeiden daarbij dingen als: "Het derde koekje is het noorden" en "Is dit de markerings-petit-four?" Om de paar tellen drukte ik op de camera-afstandsbediening. Je kan ook op een kantoor werken, of aan de weg. Dan is wat ik doe misschien zo gek nog niet,

Graag had ik wat van de foto's van gister getoond, maar die mogen voor vier oktober nog niet naar buiten.
Dan maar een paar plaatjes van Duitse dieren.