Onderweg

Statistisch klopt er geen moer van. Van overheidswege wordt er precies in de gaten gehouden hoeveel treinen wel en iet op tijd vertrekken en aankomen. Daar komt dan een percentage uit. Als ik met de trein reis is het percentage ellende aanzienlijk groter. Waar het landelijk jaarlijks gemiddelde op een procent of 5 ligt, haal ik met gemak 75 procent. Dat zal ongetwijfeld niet aan de NS liggen maar aan mij. Al kon ik er óók niks aan doen dat er een bus op een overweg stil was blijven staan iets voorbij Wageningen.

Gelukkig werden we constant op de hoogte gehouden. De eerste mededeling in de trein was zo luid dat de speakers in het plafond bijna uit hun sponning scheurden. Daarna werd het stil. Op het perron slechts de mededeling dat de trein 5 minuten later zou vertrekken. Na een half uur was er een trein, omdat na instappen nog steeds niemand iets zeker wist, hielden we massaal onze adem in toen er een mededeling kwam. Letterlijk hielden we onze adem in, bang om met wat longruis boven de luidsprekers uit te komen, zo zacht stonden ze afgesteld. 

We hoorden dat, hoewel de bus van de overgang gehaald was, we toch, voor onze veiligheid, met aangepaste snelheid gingen rijden. Dit omdat de trein zo vol beladen was. Er waren inderdaad genoeg passagiers voor drie ritten. Met een klein uur vertraging in Utrecht. Alsof ik in meerdere treinen aangekomen was, waren veel andere deelnemers aan de Photography Talks dag ook te laat. Daardoor begon het programma ook wat later en miste ik gelukkig maar weinig. 

Goeie dag met achttien sprekers die allemaal een kwartier de tijd kregen voor hun verhaal. Allemaal met een link naar fotografie. Wisselend van kwaliteit en achtergrond. Sommigen met echt een goed verhaal, anderen vooral blij met zichzelf. Een paar quotes van vandaag:

"Vlissingen is geen stad, want ze hebben geen ziekenhuis".

"Er zijn drie dingen die ik mezelf overal bij afvraag: Is dit wel echt wat ik wil doen, als tweede, ja als tweede uhh, ja, uhh."

"We wisten niet precies hoe we moesten beginnen, dus werd het dikke vinger werk."

Na afloop stapte ik naar buiten en de dramatische lucht viel bijna op de stad