Boschplaat

Aan de koffie op een koude decemberochtend bood Kees aan dat ik wel mee kon. In de zomer staan er koeien op de Boschplaat, misschien is dat wat om te fotograferen? Daar zeg ik geen nee tegen. Dus stapte ik een paar dagen geleden in een agrarische four-wheel-drive. Niet dat het een boerenauto was, maar de hoeveelheid materieel, modder en kak achterin maakte het best wel agrarisch. De koeien bleken gesproeid te moeten worden tegen steekvlieg. 

Eenmaal op de Boschplaat bleek een grote auto geen overbodige luxe. Het pad was behalve heel stoffig ook een mooie collectie bulten en gaten. Rustig tuften we tussen de eendenkooien door richting koeien. Bij een prachtige open vlakte omzoomd door duinen aangekomen troffen we een paar mannen. Die waren al even bezig met de koeien bij elkaar te drijven. Staatsbosbeheer bleek op quads voor cowboy te spelen. 260 koeien op een oppervlakte van veertig hectare moesten bijeen gebracht worden. De helft stond al binnen de afzetting, anderen werden met grote karren gebracht.

Keurig op tijd waren de andere boeren er ook. Acht mannen hebben hun koeien daar staan en werken ter plekke samen om de klus te klaren. Ze hoefden elkaar niets uit te leggen, dit hadden ze al vaker gedaan. Een groep dreef de dieren een 'gang' in, waar twee anderen met een spuit hun ruggen vol spoten met een chemisch goedje, dan sjokten de koeien door een voetenbad om meteen weer vrij in het gebied te staan. Niks aan de hand.

Net na de koffiepauze

Behalve dat koeien die een tijdje in een kar hebben gestaan heel blij zijn dat ze er weer uit zijn. En dat zo'n tijdelijke verhuizing ook wel heel spannend is. Koeien kunnen heel bijzondere sprongen maken en de boeren die er dichtbij stonden moesten dan ook heel goed opletten niet geraakt te worden. Een keer ging het bijna mis, maar de ervaring em oplettendheid van de mannen en een vrouw die tussen de koeien stonden, zorgde er voor dat iedereen heelhuids thuis kwam.

Aan mijn aanwezigheid werden weinig woorden vuil gemaakt. "Hebbie een opdracht?" was de enige vraag die ik kreeg. Het zijn geen praters deze cowboys. Zij kwamen om een klus te doen en niet om te ouwehoeren. Ik kon mijn gang gaan. 
Heerlijk. 
Op zo'n mooie plek, tussen de dieren en de eilanders. 
Zonder een kaartje te kopen had ik de mooiste voorstelling van het festival.