Duidelijk

Eindelijk duidelijkheid. Fijn als er keuzes gemaakt worden. Niet halfbakken een beetje van dit en een beetje van dat (fuck you, Vulcano!) Nee, ergens voor staan en het afmaken.
De bandjes eerder op de avond zullen vast ook wel hun goeie kanten hebben, mij vielen ze niet zo op. Ik zag vooral vergane glorie de huur voor komende maand verdienen. Het valt ook niet mee om dertig jaar na dato nog relevant te zijn als band. 
De afsluiter, een Nederlands bandje had daar geen last van. Nihill noemen ze zich. Nummers met titels als Verdonkeremaan, Vuur: the deathwind of resurrection en Oerbron: returning to the primal matter geven al wel een beetje aan welke kant het op gaat.

Niet dat die titels er live toe deden, ik heb geen enkel woord verstaan wat de baard met de microfoon stond te schreeuwen. Maakte niks uit. Geen:"Hé goeienavond, wat leuk dat jullie allemaal gekomen zijn, hebben jullie er een beetje zin in?" 
Nee. Gewoon aftikken en gaan. Luister maar hier. 
Het licht was ook een verademing. Na enkele uren richtingloos geknipper was hier wel sprake van een keuze. Iedere muzikant kreeg een smalle witte bundel van achter op zijn hoofd. Klaar. Veel rook, geen geknipper. Tijdens het eerste nummer werden de lampen nog wat preciezer gericht, daarna ging de lichttafel op slot. Heerlijk. Duidelijk.

Overigens muziek die ik thuis nooit aan zou zetten, maar live heerlijk was om tegenaan te gaan hangen, als een nachtelijke storm op het strand. Hard, donker en met een beetje zand tussen je tanden.