Dasieterniegoetuut

Ja hoor, tv uit, pc uit, licht uit. Zit ik in het donker. Ik graai m'n zaklamp uit m'n rugzak en check de stoppen. Niets aan de hand. Bijzonder. Na een minuut gaat alles weer aan. Vijf minuten later hetzelfde, behalve dat ik m'n zaklamp nog binnen handbereik had. En er was weer licht. Bij de derde keer ben ik de straat op gelopen om te zien of de buren ook in het donker zaten. Nee, ik was de enige. Tot vijf keer toe viel binnen een uur de stroom uit.

Dat was twee weken geleden. Sindsdien is de stroomvoorziening op zijn best onregelmatig te noemen. Nooit meer helemaal uitgevallen, maar wel pulserend, of op halve kracht of licht golvend. Mijn pc kreeg er net als ik genoeg van en ging in staking, en kon na een paar dagen gedeeltelijk in de WAO.
De Nuon gebeld, zoveel cent per minuut blablabla, "Op dit moment is er een storing en kunnen we u slechts beperkt te woord staan" einde verbinding. De tweede keer identiek. Dat is inderdaad vrij beperkt. 

Vandaag opnieuw, na 12 minuten kreeg ik een vriendelijke jongen die zich wel verontschuldigde, maar er echt niets aan kon doen. Net zo min als aan die knipperende lampen bij mij in huis. Of ik dan de netbeheerder wilde bellen? Ja joh, waarom niet. De Netbeheerder nam op, luisterde naar mijn vraag, trok de conclusie dat de technische dienst hier iets mee moest en vroeg naar mijn adres. Ik ga u nu doorverbinden. Direct kreeg ik iemand die het verhaal al gehoord had en alleen de mededeling had dat er binnen twee uur iemand bij mj aan de deur zou staan, en of dat uit kwam? Uh ja, natuurlijk. 

Na 50 minuten staat er een overal met een brede grijns en 800 jaar ervaring voor de deur. Hij bijt direct geroutineerd de labeltjes van de meterkast af, schroeft de kast open, krabt wat aan een stop, steekt her en der een schroevendraaier in en zegt: "Sitdenkikbedeburenindekaskenjedaarookbij?"
(Mooi dat ik al lang genoeg in Nijmegen woon om ook te verstaan wat ie zegt) Ja hoor, volgt u mij.
Wij in de kelder bij de buren. "Mojefoelehierikhebtalgefonde". De bakelieten stoppenkast aan de keldermuur was warm. Een teken aan de wand. "Danmoekeffespulleuutdebushale" Zijn enorme lijf ging weer door het opeens heel smalle keldergat omhoog. 

Komt terug met masker en grote rubber handschoenen. Draait vervolgens krakend en piepend de stop waar de spanning nog op staat uit de kast. Gloeiend heet ding, maar doorfikken, ho maar. "Asjenoubofekektofallesuutiskenikmomlegge". Maar natuurlijk. 
Kabeltje, schroefje, kassie dicht, labeltje erop, klaar. "Noualleenbejounogdefaseomsette". Ook hier kabeltje, schroefje, kassie dicht, labeltje erop, klaar.  "Feelplesierdrmee, kdenkdatienoustoptmeknippere, houjee". En binnen tien minuten stond ie weer buiten. Da's service. En leuk. 

 KennesebijdeNuonnogeenpuntjeaansuige.