Kijk, daar heb ik wat aan!
Het gedeelte 'contact maken' en 'een prettige sfeer creëren', slaan we dus over.
"Please take three steps forward".
"Would you mind looking at the camera?".
"Thanks guys, that's it".
Wel efficiënt op deze manier, gezellig is anders. Nou staan The Residents ook niet bekend als een gezellige band. Met ruim 45 jaar ervaring en meer dan 60 platen draaien ze al wel even mee. Muzikaal zijn ze een beetje familie van The Legendary Pink Dots. Ook een club waar kwantiteit in uitgaves belangrijker is dan de kwaliteit er van. Al zullen er vast verstokte fans van beide bands zijn die daar heel anders over denken.
Ruim voor het einde van de show verhuisde ik naar Merleyn, en met mij verrassend veel bekenden overigens, om daar een leuke band te gaan kijken. Stuff speelde. Jonge Vlamingen die op het Valkhof Festival vorig jaar al indruk maakten. Vandaag waren ze nog beter. Hun mix van dikke funk, freejazz, rock en hiphop was hard en strak. Met veel plezier gingen ze te keer. De grenzen op aan het zoeken tussen abstracte jazz en zeer dansbare beats. Misschien ben ik gewoon te jong voor The Residents.
Voor Stuff ben ik zeker nog niet te oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten