Krap

Of je even aan de kant wil. Stond ik vrijdag in een kleine kleedkamer te fotograferen, terwijl net iedereen bier wilde en zijn spullen kwijt moest. Vandaag was het krapper. Van Nijmegen Cultuurstad kreeg ik de vraag of ik een portret wilde maken van de Nijmeegse Nachtburgermeester, Angela Verkuilen. En of dat in een oud&nieuw/kerst/feestdagen sfeer kon. Natuurlijk, dat is mijn specialiteit!
Die vraag kwam half november en godzijdank was er nog nauwelijks ergens een kerstversiering te vinden. Maar niet gedraald, er is altijd nog Jacco Otten, de bloemist wiens winkel veilig als 'uitbundig' omschreven kan worden. Daarheen, of het goed was? Natuurlijk! Da's fijn. Vanwege agenda's duurde het even voor we ook samen daar konden zijn, maar vandaag lukte het.

Ruim op tijd was ik daar om mijn spullen voor te bereiden. Doorgaans zijn een paar statieven met licht niet zo groot, maar in de winkel leken ze gegroeid. Alles wat ik uitpakte blies zich op. In een winkel waar ik nauwelijks uit durf te ademen omdat ik bang ben dat ik dingen raak, was dit best een beproeving. Gelukkig was er maar een klant binnen en die kon er wel om lachen. Binnen een paar minuten waren er elf klanten, waarvan twee met een kinderwagen en een met een rollator. Nu werd bewegen zonder schade te veroorzaken een serieuze uitdaging. Gelukkig had de Nachtburgermeester wat vertraging en was het gros al weer vertrokken voor ze binnen kwam. 

De bloemenwinkel bleek een prima attributen-opslag en Angela maakte daar vrolijk gebruik van. Van een statisch portret was geen sprake meer. Tussen de foto's en flitsers slopen de andere klanten door. 

Oh sorry! 
-Maakt niet uit joh! 
Ik zet 'm wel even aan de kant als u die vaas wilt bekijken. 
Oh, da's fijn!
Graag gedaan