15-11-2015

Solo

Verandering van spijs doet eten, of waar een hele grote man heel klein in kan zijn.
Twee bands vandaag in twee zalen. Bij een maakte ik licht, bij de ander bijna foto's.
De eerste, American Aquarium, bleken vriendelijke, jonge Amerikanen. Degelijke americana en mooie liedjes. Ondanks de matige publieksopkomst speelden ze twee mooie sets. Na het bedanken van het publiek riep de zanger: "Be safe!" en liep af. Nou hoor ik dat wel vaker roepen, maar nu voelde het toch anders. Bij het afbreken sprak ik hem daar op aan, waar op hij zei: "I've been saying that for years, only now you mention it, I see what you mean". Als ie dat morgen zegt, klinkt het ook voor hem anders.


American Aquarium

Thuis bordje pasta en door. Op weg naar een gitaargod van 2 bij 3. Vanmiddag kreeg ik al de ongebruikelijke mededeling:"Er mag vanavond niet gefotografeerd worden". Dan niet. Ga ik wel voor de lol. Even is het best grappig om Zakk Wylde met z'n Black Label Society te zien. Ieder Amerikaans metalcliché komt voorbij. De wapperende haren, de wapperende lampen, de gillende gitaarsolo's. Maar dan slap. Gebracht door een gitarist die heel veel moet compenseren. Bange man. Met eigen bodyguard. Geen bier in glas voor het publiek, alleen in plastic, geen foto's (Tijdens het eerste nummer telde ik toch snel 40 schermpjes waar foto's of video's mee gemaakt werden, van ver weg en onscherp is het blijkbaar geen punt), niemand van het personeel van de zaal mocht in de buurt, of op het podium komen. Een beetje als of Geert Wilders op bezoek is.



Ook solo, maar toch anders

In zijn hoogtijdagen was hij (Zakk, niet Geert) gitarist bij Ozzy Osbourne in zijn nadagen. De invloeden zijn ook nog duidelijk te horen. Lange halen, snel thuis rock, met ja hoor, weer een solo. En met solo, bedoel ik ook solo op het podium, in zijn eentje, op een extra verhoging, heel snel toonladders spelen. Hier heeft iemand het op Youtube gezet. Met de vuist in de lucht en heel stoer er bij kijken. Naast me merkte iemand op dat de versieringen op zijn gitaar meer verhaal vertelden dan zijn spel. Dat vatte het hele toneelstukje aardig samen.
Tegen de tijd dat de autotune van zijn microfoon gehaald werd en er ballads gezongen werden, was het het genoeg. Ik kwam voor de lol, dan moet je het ook leuk houden.




Ook een gitaarsolo, maar dan tijdens het nummer én mooi

1 opmerking:

  1. Black Label Society was volkomen op autopilot en gruwelijk vlak. Nu is het in het genre wel gangbaar om veel supersolo's te spelen en dat kan Zakk dan ook als geen ander, maar het was allemaal supersnel gepiel zonder ziel. We gingen er 'for old time's sake' heen maar kregen bevestigd dat we onze tijd beter aan andere bands kunnen besteden.

    BeantwoordenVerwijderen