Beetje Oerol

Het was een beetje Oerol vandaag. Althans, in mijn hoofd. Het gros van wat ik op het podium zag had er op zijn minst een relatie mee. De eerste vandaag was Wende Snijders. Ze kwam langs om haar nieuwe plaat, die nog lang niet af is, te laten horen. Dus halverwege het maakproces even uit haar cocon gekropen om met een strijkkwartet en gitarist te laten horen waar ze mee bezig is. Met name een gedicht van Joost Zwagerman wat ze bracht, was de moeite waard. Ook de manier waarop ze een lompe fotograaf op zijn plek zette was heel fijn. Die kijkt een volgende keer wel uit. Mijn Oerol link met Wende is dat ik ze daar een aantal keer zag en elders nooit. De meest indrukwekkende keer zat ik eerste rij, op de grond, bij een kleine voorstelling van haar in een boerderij. Ze heeft daar op ongeveer tien centimeter van mijn gezicht een zeer emotioneel nummer gezongen. Het hele nummer. Poeh. Ze gaf me vandaag bij binnenkomt een hand, maar hield verder netjes afstand.

Na een ombouw in absolute recordtijd volgde The Bad Plus. Amerikaans Jazz trio. Zeer virtuoos stel muzikanten. Met hen heb ik trouwens geen enkele Oerol-link. Vriendelijke mannen, dat wel.

Hun pianist kwam tijdens het touren te weinig aan studeren toe. Of ie nog even mocht?

'Tuurlijk. Terwijl wij alles opruimden zat hij midden in de zaal te spelen. En hoe. Jazz, klassiek, door elkaar heen. Ja ja, studeren. Hij had duidelijk van te voren al geoefend. Op het moment dat wij klaar waren en de vleugel wilden opruimen, was hij nog niet klaar. Nou, dan schuiven we de vleugel toch in zijn hok en speelt hij daar verder. When you're done, please close the door. -Of course, I will and thank you guys! 

In iets minder dan een half uur thuis gedoucht, omgekleed, gegeten en weer op de fiets. In Roosje speelde King Dalton. Belgisch bandje. Tijdens Oerol dit jaar leren kennen. Daar én later veel gedraaid. Fijne popmuziek. Typisch Vlaams. Mooi en een beetje raar. Alleen spelen ze niet heel veel live en zeker niet in de buurt. Wat een luxe is het dan als de programmeur hier niet te beroerd is om naar tips van een collega te luisteren en ze te boeken. Heel fijne show. Goed geluid en goeie energie. Beter dan verwacht ook. Het publiek kwam helaas niet voor hen en had duidelijk nog veel te vertellen over de afgelopen dagen, de familie, het voetbal en het weer. Doppen in en vooraan gaan staan. Ingehouden gekte en veel speelplezier. Genieten.

Na een kop koffie kwam er nog een bandje. Katzenjammer. Die zag ik eerder wel op Oerol. Ook toen waren er veel liefhebbers voor. Hier ook. Volle bak. Daar kon ik in het gras, op een fijne zomeravond om me heen kijken, terwijl de dames even verderop hun liedjes brachten. Vanavond was er geen gras te bekennen. Een liedje geluisterd, hoogste tijd om thuis maar een lekker hard Cattle Decapitation te gaan draaien. En zo geschiedde.
Die mogen van mij trouwens ook best eens naar Oerol komen.