Five down, two to go

In 2008 zong Grayson Capps in het nummer 'Going back to the country':

Coming back to Amsterdam,
on my way from Birmingham., Alabama.
Coffeeshop, red light whores,
devil's always at your door,
knocking at ya'.
And the shows never end,
tonight I do it all again.
Don't you know.

Gister was hij terug in Amsterdam. En de show never ended.

Althans, we hebben het einde niet meer mee gemaakt.
Na tweeënhalf uur zijn we er uit geknepen, wegens wekkers die vanochtend eng vroeg stonden.
En vierenhalf uur slaap toch wel een beetje het minimum is als je aan het werk mag. 

(Ik weet het, oud lijk, niet meer als vroeger, niet rock 'n roll, zozozo zijn we in ene verantwoordelijk bezig).

Die schamele tweeënhalf uur was gelukkig echt de moeite waard.

Jaren geleden zag ik de film A Love Song for Bobby Long, met John Travolta. Een aardige film maar opvallend fijne muziek eronder. Veel gedraaid, vooral onderweg. En eindelijk paste zijn tourlijst en mijn agenda bij elkaar. Fijne man met humor en mooie liedjes. Vol overtuiging gebracht, met alleen een gitarist als begeleiding. (en wat voor een). Aan het begin van de show vertelde hij dat het de avond ervoor nogal laat was geworden, maar hij er evengoed weer zin in had. En dat ie zeven blikjes bier had gekregen en niet van plan was weg te gaan voor die op waren. Halverwege was ie zijn mondharmonica aan het rechtzetten en tegelijkertijd zijn gitaar aan het stemmen, “With al this playing there's hardly any time left to drink”. 

Met ieder blikje verschoof de nadruk een beetje meer van heel mooi naar heel enthousiast. Het soort muzikant wat altijd onderweg is en altijd speelt, veel kilometers en veel verhalen. 

Met de tekst, “five down, two to go”, trok hij een vers blik open en wisten we dat hij echt niet ging stoppen. Helaas moesten wij als een stel nuchtere verliezers de aftocht blazen.

Bij zijn volgende bezoek boek ik een hotel, een goede maaltijd vooraf en een dag vrij erna.

nog eentje dan...