Een paar dagen geleden zag ik een concert met een Gladde Glijer, niet dé, die doet het niet meer, maar een tweederangs. Dat was dan misschien vooral 'for the ladies', maar vooral niet indrukwekkend. Vandaag zag ik een concert wat nóg minder indruk maakte.
Monotoon, zonder energie of contact met het publiek werd de set er doorheen gejast. Voor de liefhebbers van matig gespeelde Balkandeuntjes een prachtige middag. Ruim zestig man en vooral vrouw sterk waren ze uit de randgemeenten gekomen om hier een echt concert mee te maken. Fijn dat er ook voor amateurkunst een publiek te vinden is.
Jammer dat de schaduwen op de muur het hoogtepunt van de show waren.
Om mooie dingen te zien, moet je veel zien.
Als je veel ziet, zit er ook een hoop matigheid bij.
Statistisch gezien ben ik dus aardig op weg naar een top-show.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten