Rondstrop

Je kan ook van te voren plannen, rustig voorbereiden en dan aan de gang gaan. Ja dat kan. Maar wij moesten natuurlijk nu vier rondstroppen hebben. Of uiterlijk morgen dan. 
Wist ik veel dat die dingen zo genoemd worden. Rondstroppen. Ik kende alleen de oud-Hollandse term 'slings' voor die dingen. Gelukkig weet het internet alles. Ook waar je hier in de buurt die dingen kan kopen. Ik vond een site van een bedrijf in Wijchen. Mooi. Ze hadden precies wat ik zocht. "Om de prijzen te kunnen zien moet u ingelogd zijn". Zucht. Dus ik maak een account, met alles er op en er aan, mét wachtwoord. Ja mét hoofdletters en cijfers en minimaal één Afrikaanse hoofdstad. Ik log in. "Uw account moet eerst geactiveerd worden, wij zullen zo spoedig mogelijk hier naar kijken". 
Natuurlijk.
Het is op dat moment kwart over zes s'middags. 
Dus.

De ochtend er na om half tien was de situatie niet veranderd. Met frisse tegenzin op de gok naar Wijchen. Groot bedrijfsgebouw met kantoor er naast. Ik naar binnen. Meteen naast de voordeur een schuifraam naar het kantoor. Ik klop op het raam. Een man kijkt verbaasd op, komt naar me toe, schuift het raam open. Ik zeg "Goedemorgen". Hij kijkt alsof ik zes saxofoon spelende smurfen ben die een gnoe aan het offeren zijn. Geen woord.

"Het komt niet zo vaak voor dat er iemand voor dit raam staat?" probeer ik. 
-"Uhh" zegt ie.
"Omdat ik op jullie site de prijzen niet kan zien, kom ik hierheen om vier rondstroppen en twee spanbandjes te kopen". 
-"De prijzen zijn wél te zien."
"Misschien als je wél in kan loggen, maar dat lukt niet. Kan ik hier de rondstroppen kopen?
-"Alleen met cash"
"Dat is geen probleem."
-"Want we hebben geen pin."
"Dat is geen probleem."
-"Dus alleen cash."
"Dat heb ik ondertussen begrepen."
-"De jongens van het magazijn hebben nu pauze, kan je daar even bij gaan zitten voor ze je het magazijn in laten?"
"Nou nee. Ik kon niet inloggen op de site, nu sta ik hier, ik heb een eenvoudige bestelling en ik hoef geen koffie. Er kan vast iemand voor me de deur open doen, dan vind ik het zelf wel." Opnieuw die blik alsof ik zes smurfen...afijn.
-"Nou dan loop ik wel mee."
"Heel fijn"

Binnen twee minuten stonden we met de spullen weer bij het kantoor. Binnen vijf minuten had hij zowel een factuur als het wisselgeld voor me. 
-"Heb je het niet gepast?"
"Nee, ik wist immers de prijs niet, maar ik kan wel pinnen als dat makkelijker is."

Vrienden voor het leven.

Op weg naar de supermarkt kwam ik deze bak tegen.

-meteen goeie zin-