Praktisch

Tussen de kampeerspullen kwam ik een zak haringen tegen met een Lowlands-sticker.

Die zat daar al even op zo te zien. 1995. Een sticker waar er geen www.lowlands.nl op stond, maar een telefoon en faxnummer voor de info. Andere tijden.

Dat was de Lowlands waar op zondagmiddag al heel veel decor afgebroken werd. Ik vond dat vreemd. Bij eerdere edities deden ze dat pas na afloop, wel zo gezellig. Navraag leerde dat er hevig onweer op komst was. Ik bedacht me hoe onze tenten opgezet waren en verzon dat het geen kwaad kon daar wat extra aandacht aan te gaan besteden.

Onze tenten stonden vijftig meter van de ingang vandaan. Jeugdig optimisme was ons niet vreemd. Het praktisch inzicht dat het daar dag en nacht onrustig was ontbrak nog. Voordeel was dat ik niet ver hoefde te lopen. Alle scheerlijnen strak getrokken, haringen aangevuld en de grond in gemept. Het stond weer strak. Nauwelijks klaar en het begon te druppen. Goeie timing. Snel brak er echt onweer uit. Steeds meer doorweekte festivalgangers zochten hun tenten op. Omdat we zo dicht bij de ingang stonden was mijn uitzicht prima. 

Na een paar minuten stevige hagelbui veegde ik het ijs op een hoop naast de tent, zette daar wat biertjes in koud. Op de meegenomen Ghettoblaster ging Tom Waits te keer. Onderuit gezakt in een klapstoel onder de luifel zag ik de stroom festivalgangers op weg naar hun ingestorte tentjes. Heel vermakelijk. Zij hadden nóg minder last van praktisch inzicht dan ik.