Opnieuw

Zouden ze het weer doen? Zouden ze opnieuw er een zootje van maken?
Zou het jaar vier op een rij worden waar de Oerol-vriendenvoorverkoop een technisch drama werd? Na bijna traumatische ervaringen de afgelopen jaren zat ik weer tot de tanden bewapend voorbereid om kwart voor acht klaar. Programma bestudeerd, lijstjes gemaakt. Overlegd met medepassagiers. Ideaal lijstje gemaakt. deze twee keer, die een keer. Backup lijstje gemaakt. Alles geprint en op het scherm binnen handbereik. Op allebei de schermen de codes klaar. Nog een paar minuten. Opvallend genoeg blijkt de secondeteller van mijn laptop 8 seconden voor te lopen op die van mijn desktop. Klokslag acht uur inloggen. Nee, nog niks, op de andere dan? Nee ook niet. Opnieuw. 585 wachtenden voor me, op de andere, opnieuw, 1135 wachtenden. Oké. Wachten. 

Iedere dertig seconden tikte het nummer naar beneden en om elf over acht was ik binnen! Eerste kaarten, code, prijs. Volgende. Hoezo hier afrekenen? Ik wil nog lang niet afrekenen en ik wil zeker niet een scherm terug. Pas na vier keer op een neer klikken zag ik een kleine knop met 'verder winkelen' Yes! Volgende voorstelling erbij, ik ga goed, volgende ook en meer, nieuwe code invoeren, ook goed. Binnen tien minuten heb ik een hele Oerol aan tickets bij elkaar geklikt en afgerekend. Precies zoals ik het wilde. Niets uitverkocht, geen gedoe. Mijn hartslag kan weer terug naar gezond. Deze hobbel is genomen. Sinds de voorverkoop digitaal is geeft het ieder jaar genoeg stress om een goede reden te hebben snel weer naar Terschelling te gaan. En komt dat mooi uit, daar heb ik net kaartjes voor gehaald!