Vier weken geleden begon de verbouwing van de straat waar ik woon en die net om de hoek. Een verbouwing waar ik niet om vroeg of wilde. Zoals op veel andere plekken in de stad wordt een prima functionerende situatie aangepast in iets waar de komende jaren flink over vergaderd gaat worden. Door de straat drastisch te versmallen wordt het levensgevaarlijk voor fietsers en erg onhandig voor automobilisten. Oh ja, voor chauffeurs met bus of vrachtwagen is het ook feest, die kunnen elkaar niet meer passeren zonder spiegels van geparkeerde auto's te raken.
Maar vandaag had ik toch met ze te doen. Ze waren asfalt aan het storten in de bloedhitte. In mijn woonkamer stegen de chemische stoffen al naar kritieke waarden, maar zij stonden er direct naast. Met volle teugen kregen ze de bloedhete teer- en bitumenlucht binnen. Even later zag ik ze ijsjes eten, dat maakte wel wat goed zo te zien. Waarschijnlijk wilden zij ook wel om 14.00 gaan douchen, maar toen mochten ze nog even. Daarmee komt het werk aan de straat natuurlijk wel sneller af. En dat is ook weer voor iedereen beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten