19-02-2017

Ontbijtoverwegingen

"Het maakt niet uit dat er iedere dag 
honderdduizend bommen en granaten gemaakt worden,
als er ook maar iedere dag honderdduizend 
mooie liedjes en gedichtjes gemaakt worden"
-Sjef Wiersma

Met het dichtslaan van de krant was de conclusie niet perse positief.
In een half uur las en zag ik zoveel onrecht en ellende dat een minder stabiel mens er depressief van zou kunnen worden. Opvallend veel in de categorie: "Multinational-directeur belazert de kluit en vergiftigt honderd puppy's", of "Grootaandeelhouder vliegt met privĂ©jet weeshuis binnen". Is er nog een bedrijf met meer dan duizend werknemers te vinden wat de afgelopen tien jaar niet bij een schandaal betrokken was? 
En met schandaal bedoel ik niet een gelekte sextape, maar grootschalig witwassen/chanteren/belastingontduiking/uitbuiting en ander machtsmisbruik. Omdat het dagelijks nieuws is, valt het niet eens meer op wat voor tuig , ik bedoel hardwerkende ondernemers, veel touwtjes in handen hebben.

Tijdens mijn ontbijt zie ik de wereld door een krant en vorm ik makkelijk meningen. Natuurlijk kan ik makkelijk vanaf de zijlijn wat ongefundeerd roepen, de heren (want meestal zijn het toch mannen) kunnen zich niet verdedigen. Ze kunnen misschien bij Harry Mens een kwartiertje zendtijd kopen om hun kant van het verhaal te vertellen, of een reclamebureau een grote campagne laten uitvoeren, maar verder worden ze niet gehoord en dat is best sneu.

De Engelse term 'Evil' laat zich helaas moeilijk in het Nederlands vertalen, maar Kwaad, of Het Kwaad komt aardig in de richting. Het Kwaad heeft vele gedaanten maar draagt opvallend vaak een grijs pak. 

Ik kan niet zo goed inschatten of we met Trump en consorten aan het begin van een hele nare tijd staan, of dat dit juist het begin is van een periode waar grote groepen mensen wel in beweging gaan komen en iets nieuws gaan bouwen. Als genoeg mensen besluiten dat het anders moet en kan is er veel mogelijk.

Drink ik wel genoeg koffie?



Geen opmerkingen:

Een reactie posten