Ik kijk naar buiten en zie dat alles wit is. Gaaf. Alle tijd om een kudde op te zoeken en ze in het wit te flitsen. Check mijn telefoon, of ik vandaag kan komen werken wegens een zieke. Naar buiten is heel aantrekkelijk, maar de knaken ook hartelijk welkom. Het laatste wint. Prima klus, feestje opbouwen, geen stress, gewoon zweten en ondertussen sterke verhalen delen. Naar huis, douchen, verse kleren en meteen door. Met fijn gezelschap uit eten. Met enkel vegetarische opties op de kaart makkelijk kiezen. Gesmuld. Door naar het theater. Prachtige, magische voorstelling waarvan ik een paar trucs nu nog niet snap. Nakaarten met een blonde Grimbergen. Terugweg bijna stapvoets over de snelweg. Volop sneeuw, geen streep te zien, tijd zat. Met 20 km per uur over het Keizer Karel Plein. Iedereen deed aan dezelfde surrealistische grap mee. Iedereen wilde heelhuids door de sneeuw. Iedereen verdiende complimenten. Gezelschap uitgezwaaid en toch nog een nachtelijk wandelingetje gemaakt. Het gedempte stadsgeluid in de sneeuw is fijn. Toch nog een paar foto's gemaakt.
Het is een schone dag geweest.
In gedachten heb ik meegewandeld....
BeantwoordenVerwijderen