31-01-2013

Verkeerd verbonden

In een vorig leven woonde ik in een huis met 25 andere bewoners.
En 24 katten. De katten waren overigens niet van mij. Of mijn keuze.
Dat vorige leven was in de tijd dat er geen mobiele telefoons waren.
(Oh kinders, gezellig, schuift aan bij de haard, Opa vertelt uit de oude doos)
We deelden samen een telefoon in de gang. Een metalen kast met hamerslag lak en een automaat erin voor kwartjes. (dagelijks kwartjes uit de portemonnee, in een potje voor de telefoon doen, om nooit zonder te zitten) Kwartje op, gesprek klaar. Beltegoed anno 1990.

Als iemand je belde, en je had de mazzel dat je a) Thuis was, b) Iemand de telefoon hoorde overgaan, c) Naar je deur kwam lopen en aanklopte, d) Tegen die tijd het beltegoed van degene die je vanuit een telefooncel probeerde te bereiken niet op was e) Je kon bellen.

Jarenlang ging het goed, tot een onverlaat een breekijzer achter de telefoon zette en het hele ding, met keilbouten en al jatte. Waarschijnlijk voor de kwartjes er in. Al snel werd duidelijk dat de schat van een huisbaas geen zin had een nieuwe telefoon te verzorgen. ("Flikker maar op, da's jullie probleem".)  
En dat ook een gezamenlijk initiatief er niet zou komen. (Blut, geen geld, en ik bel eigenlijk zelf nooit...) 
Dus binnen een paar weken was de eerste privéaansluiting een feit.

En binnen een jaar had zo'n beetje ieder zijn of haar eigen lijn. Behalve een paar echt trieste gevallen, die hadden wel een lijn, maar niet om mee te bellen. De mannen die namens de PTT kwamen om dit aan te leggen waren niet allemaal even secuur met het trekken van de kabels. Dus tegen de tijd dat ik daar vertrok zag de gang er uit als op de foto hieronder. Een paar weken geleden kwam ik met een avondwandeling langs het pand en het viel me op dat alle knopjes voor de deurbellen verdwenen waren. Blijkbaar ook gejat of gesloopt. Maar iedereen heeft nu natuurlijk een telefoon waar je naar kan bellen.

 telefoonkabelmacramé

30-01-2013

16:9

Nog even een printje maken en dan mijn tas pakken.
Computer aan, beeldscherm floept aan en meteen weer uit.
Uh? Meteen weer uit? knopje aan en uit, kabeltje rammelen, andere kabeltje rammelen.
OK, andere aansluiting uitproberen, andere kabel uitproberen. Grrr. Die is stuk. 
Net een nieuwe pc vanwege die stroomstoring, begeeft de monitor het.
Zet ik wel een muziekje op, oh nee, geen beeld, en zonder beeld geen geluid.

's Avonds weer thuis maar eens uitzoeken wat ik dan voor monitor wil, 
de prijzen lopen net als de kwaliteit nogal uiteen. Ooit raadde een verkoper mij een goede en dure monitor aan met de tekst: "Tja allemaal leuk die onderdelen in een computer, daar zie je niks van, maar je zit altijd naar dat scherm te kijken, dan kan je maar beter een goeie hebben." Geen speld tussen te krijgen.

Tot nu toe had ik altijd een hoogbeeld monitor (4:3), maar die zijn uitgestorven.
De keus is nu laagbeeld, of heel erg laagbeeld. 
Dus als compromis heb ik nu een scherm wat net zo hoog is als mijn oude, maar wel de helft breder.
Mijn ogen zijn nog niet gewend aan het panorama voor me, maar dat komt vast wel goed.

En brede foto's passen ineens helemaal in beeld 

28-01-2013

Keuzestress

Rechts! Nee toch links!

27-01-2013

Plaag

Was het in mijn vorige rapportage nog enkelvoud, nu is het meervoud.
Konijnen. Meer dan een. De voorstelling vanmiddag stond er vol mee.
En ze barstten op de gekste momenten in zang en dans uit.
Met hele hoge stemmetjes. En reden in een autootje.
En deden andere dingen die konijnen niet horen te doen. 

Mag dit zomaar?
Een collega adviseerde al om vallen te zetten. 
Morgen maar eens voorzichtig naar informeren.

Musical konijnen

26-01-2013

Zoute pap

Aan het eind van de middag kwam de natte sneeuw met tegenzin naar beneden. Alsof het wist dat de dooi morgen inzet. Het laatste winkelend publiek sjokte door de zoute pap op straat. Terwijl ik mijn fiets van het slot probeerde te halen stopte een zilverkleurig 2 deurs sportmodel Mercedes naast me. De passagiersdeur ging open en muziek schalde uit de auto. Een vrouw met een wit leren jasje en witte bontkraag stapte uit, terwijl ze iets voor zich uit hield.

“Gaat dan piesen” riep ze met een akelig hoge stem. “Gaat dan piesen”. Meteen er achter aan in onversneden Nijmeegs. Voor haar liep nu iets wat het meest op een langharige rat leek. “Schiet nou es op, ik het t koud”. De chiwawa (wat op zich al een belachelijke merknaam is voor een hond) drentelde ongemakkelijk door het restje sneeuw. “Gaat piesen en schiet op” de toon verharde. De Belinda menthol werd met korte steeds fellere trekken in het zonnebrand-bruine hoofd gezogen. Ongetwijfeld zou de peuk dalijk lichtroze van de lippenstift op de stoep belanden. “Schiet nou es op klotebees, ik git kapot in die vrieskou hier”. 

De hond gaf geen sjoege. Mijn slot was wel los, maar ik morrelde nog wat aan mijn verlichting om maar te zien hoe dit af ging lopen. Zou ze het mormel echt gaan uitwringen? Net op dat moment zakte het door de achterpoten en piste een miezerstraaltje in de sneeuw. Met een hand griste ze het beest van de stoep, terwijl de andere haar peuk weggooide. En al die tijd kwam de muziek hard de Mercedes uit. Als perfecte soundtrack bij de scene. Het winnende nummer van het Eurovisiesongfestival 1982. 
Nicole's 'Ein bißchen Frieden'.

Ik vind in de stad wonen leuk.

 En komt al die kak uit zo'n hondje? Dat kan toch helemaal niet

24-01-2013

Verdacht

Als in het Engels, een con-man, een oplichter is.
Is Conway, dan de manier om iemand op te lichten?
Wel leuk dat ze er zo'n betrouwbare sporter bij zetten.

Rare jongens, die fietsers

20-01-2013

Toren

Dezelfde toren als gisteren. Maar nu twee keer. 
En daar kwam geen Photoshop aan te pas.

19-01-2013

Frisdrankproduct

"Meneer, mag ik u een tegoedbon voor een nieuw frisdrankproduct aan bieden?".
In de supermarkt sprak een jongen me aan.
-Een bon voor wat?
"Voor een nieuw frisdrankproduct".
-Is dat gemaakt van frisdrank?
"Hoe bedoelt u?"
-Zoals een zuivelproduct gemaakt wordt van zuivel, of een olieproduct van olie.
"Uhh".

----------------------------------------------------------------

Vorige week vroeg ik om filmtips. 
Eentje was "Django Unchained".
En meteen prijs. Gister gezien in een volle zaal,
Tarantino laat weer zien hoe het ook kan.
Bizar, grof, erg grappig en met heel veel oog voor detail.
Met de grappigste Klu Klux Klan-scene ooit.
Tarantino zat nog niet eerder zo dicht bij Monty Python.

  schreeuwkippen in het park

18-01-2013

Vlokken

Zo van dichtbij, zijn ze echt allemaal anders.


17-01-2013

IEIEIENNGGNNGRRRNGNGRRRNNNGNGN

Terwijl ik midden in de stad woon, is het er toch heel stil.
Zeker aan de achterkant, waar ik slaap, hoor ik behalve wat vogels en een zeldzaam tuinfeestje nauwelijks iets. Een luxe, besef ik steeds meer.  Vier maanden geleden verhuisden de buurman en buurvrouw. 
Een eigen huis gekocht, tijd om uit hun voormalige studentenkamers weg te gaan. De eigenaar ging er wel wat aan vertimmeren voor er nieuwe bewoners zouden komen. Dat klopte. 
En klopt nog steeds. En schuurt. En boort.

Half Oktober vroeg ik aan een van de bouwvakkers hoe lang ze nog nodig dachten te hebben. 
“Nou, het meeste zit er nou wel op, alleen nog wat afwerken eigenlijk.” Dat klonk hoopvol. 
Wist ik veel wat “wat afwerken” in bouwvakkerstermen betekend.

Vijf dagen in de week, om half acht 's ochtends, gaan de machines aan. Lekker boren en schuren. En niet even een half uurtje om de buren wakker te krijgen om de rest van de dag te gaan schilderen. Nee, hardcore. De hele dag. De hele tijd. Geen idee wat ze schuren en boren, op een gegeven moment moet het op zijn. Dat er niks meer over is om te schuren. Dan gaan ze vast nieuw spul naar binnen slepen om dat weer vast te spijkeren. 's Ochtends vroeg. Om dan weer verder te boren.
Ga dood, sterf, kom nooit meer terug, krijg jeuk, had ik al gezegd: GA DOOD?
Langzaam aan vind ik het wel welletjes.

Oh ja, natuurlijk weer een konijn, dat ook nog

15-01-2013

Verjaarspartijtje

Gister in Roosje een verjaarspartijtje. 
Veel bekenden, en een hoop klets.
Leuk feestje. 
Nog eentje dan?
Oke ééntje.

Oh ja, er speelden ook nog een paar bandjes

Knol

Op de Posbank lopen wat paarden rond. En je mag er van de bordjes niet dichter dan 25 meter bij in de buurt komen. Maar als ze midden op het pad staan, waar je van de bordjes ook niet vanaf mag... Komen ze ook nog eens op je af gelopen. Ja, dan is die 25 meter wel heel lastig. Als ze dan toch zo dicht bij zijn, maak ik meteen een foto. Kijk ik ze thuis terug, blijken ze allemaal te weinig benen te hebben.
Vanmiddag zaten ze er nog aan. Echt waar.

 En die linker, da's een baardpaard

12-01-2013

Bloei

Mijn voortuin valt zelden in de prijzen. 
Veel meer dan wat gemeentegroen en een plek om fietsen te stallen is het ook niet. 
Op de rododendron na verliest alles zijn blad en hangt het er nu nogal lusteloos bij. 
Behalve die struik dan. 
Ieder blaadje is ie kwijt, maar één bloemetje houdt moedig stand. 
 
Als je van heel dichtbij kijkt, lijkt de hele tuin in bloei te staan.

10-01-2013

Tegoedbon

Traditiegetrouw was het verjaarscadeau een tegoedbon.
Deze keer voor diner & film.
Misschien Seven Psychopaths?
Stelde ik voor.
“Nee, blockbuster, allemaal bekende koppen, zoek ik niet.”
Ok, gaan we wat anders kijken.

Vandaag alsnog Seven Psychopaths gezien,
inderdaad allemaal bekende koppen,
en terecht, karakterkoppen,
die de meest belachelijke cliche's spelen.
En zelfs de ergste dingen kunnen zeggen,
zonder geloofwaardigheid te verliezen.

Wat een film.

Jammer dat ik niet gesponsord wordt.
Want ik ken zeker 6 mensen die deze film ook leuk zouden vinden,
als ze hem zouden zien. En om nou zo maar reclame te gaan maken.
Dat zou ik ik niet doen.

En voor die tegoedbon moet ik nog een andere film vinden.  
Tips?

08-01-2013

Dooie metals

Wakker geworden met een deuntje van RKL in mijn hoofd. Kent u die uitdrukking?
RKL staat voor Rich Kids on LSD. Een van mijn favoriete bandjes toen ik 16 was.
Op bollenpel-vakantie kwam hun cassette dan ook nauwelijks uit de radio, hoogstens om even plaats te maken voor Negazione of MDC. Heeel veel energie en hoog tempo raggen. Dat wilde ik ook. In de jaren 80 kwam het er niet van om ze live te zien. Waarschijnlijk omdat ze alleen maar in exotische, 
ver afgelegen plekken als Eindhoven of Arnhem speelden. Naar Den Bosch of Uden fietsten we nog, 
maar je kon ook overdrijven.

In 1995 waren ze er weer, na een paar jaar uit elkaar geweest te zijn. In de Goudvishal in Arnhem. 
En hoe. In een bloedvorm werden alle 'hits' er doorheen gejast, sneller dan ooit. Springend, zwetend en furieus krijsend. Fijn clubje. Vandaag hun site bekeken, nogal verouderd met veel dooie links, en het viel me op dat er drie Memorial Page links opstaan. Blijken drie bandleden sindsdien overleden. Maar een paar jaar ouder dan ik, en allemaal omgepleurd. Een goeie reünie-tour kunnen we vergeten.

Wat rondneuzend kwam ik bij een lijst van meer dooie muzikanten. En wat voor een, op Encyclopaedia Metallum trof ik een R.I.P. Lijst met 2143 dooie metals. Datum, bandnaam en doodsoorzaak, alles keurig op een rijtje. Auto- en motorongelukken, kanker en zelfmoord lijken er aan de orde van de dag. 
Vrolijke boel. Ook leuk om te zien, hoe origineel muzikanten zijn, met het kiezen van hun bandnaam. 
Op de bandnamenlijst krijg je een aardige indruk. Zo telde ik 30 bands die zich 'Requiem' noemden, 
14 keer 'Apocalypse', 460 bands met het woord 'dead' in hun naam, en 797 met het woord 'death'. 
Binnen de laatstgenoemde categorie blijken 'Black Death', 'Morbid Death' en 'Sudden Death' heel populair. En nou de sfeer er toch lekker in zit, in Roosje speelde eens een metalband die hun laatste nummer langzaam en dreigend aankondigde met de oude volkswijsheid: 
“Only eternity is eternal”.

En zo is het maar net.
Uiteindelijk blijkt mijn RKL-shirt minder versleten dan de band zelf




06-01-2013

Da's handig

Je neemt dus een mini-wijwatervat, met een mooi knopje ingebouwd.
-Ja?
En die sluit je aan op de 12 volt waterpomp.
-Ja?
Nou dan hoef je alleen maar op het knopje te drukken, en je hebt water uit de kraan.
-Da's handig.
-Maar waar is het knopje dan?
Ja, een grote pan met boerenkool glipte een beetje uit mijn handen, en tikte dan knopje aan.
-En dan gaat dat knopje stuk...
Inderdaad, dus nou knijp je gewoon die twee draadeindjes tegen elkaar, en dat doet de kraan het.
-Oh natuurlijk...12 volt was het, zei je toch?

Hoe start je die auto eigenlijk?
-Nou kijk, je hebt hier die twee draden...

05-01-2013

Houdoe

Als begin september de pepernoten in de supermarkt 
het onofficiële startschot voor de feestdagen waren,
 is dit waarschijnlijk het praktische einde.

04-01-2013

Buitenkans

Voorover gebogen om bij de melk te kunnen

01-01-2013

Plons

Gelukkig Nieuwjaar iedereen!