Hier het verslag van dag vier en zes (van de drie weken durende tour)
14 Oktober in, -weet ik veel-, Gotenburg, 22.52
Later gevraagd, het heet Skjul fyra sex, blijkt na navraag helaas geen Skull, fire, sex te betekenen, maar 'havenhut 64'. Jammer. Ok chronologisch dan maar, is leuker. Prima geslapen, om 10.00 uur opgehaald door de badmuts die gisteren 'promotor' was. Promotor is meestal degene die zorgt dat het potentiële publiek weet dat er iets te doen is. Deze lapzwans keek niet alleen heel eng/dom uit zijn ogen, zijn werk liet ook te wensen over.De twee mensen die gisteren het meeste kochten (wat niet moeilijk was, want nauwelijks iemand kocht wat) kwamen er ook gister pas achter dat de band speelde in hun stad.
Met z'n allen naar een plek om te ontbijten, want we sliepen niet in een hotel, maar in een paar appartementen. Ontbijt was ok, behalve dat er in P zijn sandwich een grote spin zat. Hij wilde toch liever een vegetarische. Terug naar de Moriskan om de bus te laden. De plek waar we sliepen en de bus hadden staan was blijkbaar te onveilig. Ook vandaag prachtig zonnig weer, en dat scheelt wel heel veel, zeker als je even tijd hebt om buiten te zijn. Op de weg natuurlijk ook. Bus vol, en Lapzwans kreeg een lift naar Gotenburg. Mocht hij samen met de afdeling geriatrie achterin, en wij voor. Binnen vier uur stonden we op de straat waar we moesten zijn, namelijk Manjabbehamnen. Tomtom had hier gen huisnummers beschikbaar, dat kwam mooi uit, want die waren er ook niet. Mmm.
Lapzwans wist het beter, hem een ander adres in laten tikken, daarheen gereden, en natuurlijk was daar een slager en een kapper, maar geen podium. Lapzwans zijn lokale vriendje laten bellen, die kwam ons de weg wijzen. Wij terug naar de Manjabbehamnen, bleek inderdaad in een vervallen hoek naast de containeropslag van de PNO, een trapje te zijn met een deur. We have arrived. En hoe.
Ik heb destijds best wel wat kraakpanden gezien, ook met podia erin. Maar dit was echt te treurig, en niet eens gekraakt, de PA bestond uit een paar speakers en een stapel kabels, niks aangesloten , geen technicus, geen mengtafel. Uhh? Even later werd er een stuk antiek tevoorschijn gehaald, Ah. De tafel. Ik ken schonere gft bakken, met waarschijnlijk ook meer werkende kanalen. Ondertussen was er een tuinkabouter met een koptelefoon op binnen komen waaien. De technicus. Jammer dat ie hier nog nooit binnen was geweest. Een uur van ruis, knallen en rotte kabels verder zijn we maar gaan eten. In de hoop dat er daarna misschien kon worden gesoundcheckt. Indiaas, en lekker en pittig, fijn! Terug naar de dump, ruisen deed het systeem al, en brommen, bijna twee uur later eindelijk klaar. Gênante vertoning.
De traagheid van de lokalen, de lage organisatie graad van de zalen deed ons besluiten dat Zweden de Belgen van Noorwegen zijn. (nee jullie zijn zelf lekker georganiseerd) (jaja) (ugh) (ugh)
16 Oktober, Royal revolver, Oslo, 22.26
Ben ik weer. Live in Oslo. Waar een pak sigaretten 11 euro kost, en een halve liter Grolsch 9. Lekker whisky'tje dan? €11,50 Dankuwel. Ze hebben dan mooie fjorden, leuke meren en fijne metalmannen die antieke kerkjes affikken, maar voor een avond stappen moet je ongeveer een nier verkopen om het te kunnen betalen.
Onze parkeerplaats aan de Manjabbehamnen lijkt met zo'n ondergaande zon
een stuk minder op een verlaten afwerkplek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten