16-01-2018

Tijd

Met elf nationaliteiten bij elkaar is een gemeenschappelijke taal wel zo handig. Dus spreekt iedereen Engels. Nou ja, Engels. Ik weet niet precies wat de juiste Griekse term voor Steenkolen-Engels is (Άνθρακας-Αγγλικά), maar het klinkt anders dan wat de presentatrice op de BBC spreekt. De hele dag hadden we dansers en choreografen aan de lichttafel staan met vragen en wensen. Als de Franse danser aan een Finse technica uit moet leggen dat er eerst een wachttijd van tien seconden moet komen en dan een in-tijd van een minuut, maar dat het wel afhankelijk is van wat ze dansen, dan kan je je voorstellen dat er meer dan één poging voor nodig is.

Met vier gezelschappen en maar één dag de tijd is er weinig speling. Bij het overleg vanochtend vroeg ik of iemand anders dan ik de boeman wilde spelen. Op die manier kan ik makkelijker een creatief proces begeleiden en kan iemand anders roepen dat er écht nog maar tien minuten over zijn. Een van de dames wierp zich op en werd direct tot de Time-Bitch benoemd. Ik vroeg haar om aan het begin van iedere sessie aan de dansers te vertellen dat zij over de tijd ging. 

Dus komt ze bij het tweede clubje binnen en roept met een zeer luide stem, in een bijna lachwekkend zwaar Argentijns accent. "Pay attention, I am the bitch time!".
De dansers keken haar wat geschrokken vragend aan:"What are you?"
"Oh I mean: The time bitch!" Hilariteit alom.

De rest van de dag kwam die natuurlijk regelmatig terug. 
"Do you know what time it is? It's Bitch Time!"
Is it Hammer time? No no no!
Is it already dinnertime? No no no!
It's Bitch Time!

Ach je had er bij geweest moeten zijn.
Of niet natuurlijk, je kan ook normaal werk hebben, 
met allemaal Nederlanders.
Da's ook gezellig, kan je samen over het weer zeiken.


Ja 't is wa, mi al die regen,
ja, nou, zeker.
En 't go nog erger worre ok nog!
Oh ja, is dat echt? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten