Jeuj!

Het was een goeie dag vandaag. In het kader van Het Festival Der Kunsten exposeerde ik een aantal dierenportretten. Een stroom bezoekers trok voorbij en de meeste sprak ik ook. Waarschijnlijk morgen spierpijn van het lullen. Aan het eind van de dag was er een veiling waarbij kunstwerken van de deelnemende kunstenaars geveild werden. De veilingmeesteres speelde de rol van een plat Nijmeegse Dar medewerker (de lokale vuilverwerker). Haar ongeremde teksten waren soms ontzettend gênant dan wel hilarisch. De plaatsvervangende schaamte was af en toe bijna tastbaar. Bij aanvang legde ze uit dat ze hoopte dat alles verkocht zou worden omdat ze geen zin had om het allemaal gescheiden af te moeten voeren. De kliko stond al naast het spreekgestoelte, 

klaar voor de verwerking.

Aan het einde van de veiling werd bekend gemaakt dat ik de uitgeschreven wedstrijd gewonnen heb en een grote foto bij de Waal mag plaatsen met een tekst er op die bezoekers aan moet sporen hun teringzooi niet ter plekke achter te laten. Het bijzondere voor mij is wel dat het een foto moet worden van een van de koeien die daar rondlopen. Die foto moet ik dus nog gaan maken. En ik vind wilde koeien best enge dieren. Paarden is leuk, maar koeien met van die grote prikkers boven hun ogen...Het is me duidelijk wat me te doen staat.

Toen mijn foto geveild moest worden zag ze niet wat voor dier het was, maar wel dat het duister was. "Da's net Game of Thrones, zo donker. Is da een ezel? Dus wie moet dit Game of Thrones schilderij kopen?" Plaatsvervangend keek ik maar even de andere kant op.