Verder zag ik ook vier theatervoorstellingen. Allemaal volkomen verschillend, maar ook stuk voor stuk de moeite waard. Stukken die vragen opriepen, deden lachen, herinneringen wakker schudden en deden beseffen hoe goed we het hebben.
Net eentje gezien waarin bijna iedereen in de stad spontaan blind werd. Naar interneringskampen afgevoerd werd en het een klerezooi werd. Zwaar, beklemmend, live thriller / horror. Het makke Oerol publiek had het er niet makkelijk mee. Da's goed. Theater moet ook wat los maken en dat deed dit zeker. De Amerikaanse mis, waar gisteren een tv dominee met een Prodent-smile, onze Inner Jesus Christ probeerde aan te wakkeren en daarna samen met de andere spelers, Jezus in elkaar te beuken en te kruisigen, was duidelijk van een ander kaliber.
Vanmiddag ook terug gegaan naar de koeienboer waar ik vorige week foto's maakte. Een paar koeienfoto's laten printen en als cadeautje meegenomen. Vond ie mooi. Ik wilde graag de gang van zijn koeien van de wei naar de stal fotograferen. "Da's goed", was het antwoord. Met hem en de koeien meegewandeld. Traag sjokkend maar de melkmachine. Ondertussen vertelde hij weer breeduit door. Fijne vent. Op de boerderij kennis gemaakt met de inseminatrice. Ik liet haar een paar foto's zien en zei dat de koeien zo nieuwsgierig waren.
Zij vertelde dat niet alle koeien zo zijn, maar dat deze boer, door zijn manier van omgaan met de dieren en door er met fokken rekening mee te houden, hele vriendelijke dieren had. Zij stond klaar om tot de oksel de dames in te gaan. Samen met de boer vond ze de juiste koeien om te bevruchten.Omdat de aanstaande moeders dicht tegen elkaar aan stonden was het een hele tour om er bij te komen. Met een glimlach en onder het genot van sterke verhalen werd het werk gedaan. "Gisteren stond Floortje Dessing hier nog binnen, vandaag weer een fotograaf, dat zal ook wel een bekende Nederlander wezen."
Dat viel wel mee, maar sterke verhalen,die houd ik er wel aan over .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten