Mijn

Adding insult to injury, kent u die uitdrukking?

In de eerste Volkskrant na het laatste Fortarock Festival stond een foto die ik gemaakt had.

Met naam en al. Zelfs goed geschreven.

Helaas geen foto van een solerende rockgod of een zwetende zanger. 

Helaas ook geen foto van dit jaar, maar van Fortarock 2014. Bijzonder. 

Navraag leerde dat de marketingafdeling van Fortarock ook van niets wist. 

Ook bijzonder, want de foto is, zo ver ik weet, alleen daar gepubliceerd.

Dan de krant maar eens bellen, zien hoe ze er aan gekomen zijn en naar wie ik een rekening kan sturen. Dat klonk makkelijker dat het bleek. Voor ik vastliep in een doolhof van telefonistes en afwezige redacteuren was ik wezenlijk niets opgeschoten. Oerol kwam en ging en op mijn todo lijstje stond nog "foto Volkskrant". Gister iemand te pakken gekregen die er niet over ging, maar wel wist wie er van vakantie/zwangerschapsverlof/yogacursus terug was en mij meer kon vertellen.

Vandaag kreeg ik een mail met daarin excuses en iets onduidelijks over geen tijd en een verschoven artikel. Oh ja, ook een bod van 75 euro voor het gebruik van de foto.

In mijn reactie rekende ik voor dat volgens de richtlijnen het viervoudige logischer zou zijn, maar dat ik niet moeilijk wilde doen en het op 150 zou houden.

De reactie die ik 6 minuten na verzenden kreeg was "Prima" en het adres van de krant.

Dus eerst jatten ze mijn foto.

Daarna nemen niet de moeite contact op te nemen met Fortarock of mij.

Als ik de verantwoordelijke gevonden heb, krijg ik een schandalig bod.

Om vervolgens ook direct akkoord te gaan met mijn te lage tegenbod.

Ik heb nog veel te leren in de wereld van de commerciële fotografie.

Dit was de foto waar het om ging.

Geen bijzondere plaat, gewoon festivalpubliek.

Ik vond vooral hun tattoo's wel aardig