Dramatische luchten zat. De een na de ander. Als fotograaf heel fijn, jammer dat ik geen onderwatercamera heb. Die luchten komen ook regelmatig naar beneden. We hadden wel de mazzel dat dat niet tijdens voorstellingen waar we in zaten gebeurde.
En op het tentdak klettert het prima.
Een van de leukste dingen van Oerol vind ik de onverwachte ontmoetingen. Veel korte gesprekken, veelal over geziene voorstellingen, maar ook over willekeurige andere onderwerpen. De meningen lopen regelmatig veruit een. Een voorstelling waar we in het midden van de tribune zaten en niet weg konden lopen zonder minimaal 8 anderen op te laten staan, wist anderen tot tranen toe te roeren. Waar wij dubbel lagen bij een interview met Jezus, bleken christelijke bezoekers boos weggelopen te zijn. Voor je het weet ben je in een vermakelijk gesprek verwikkeld over verwachtingen, referentiekaders en (gebrek aan) smaak. De wachtrij bij een voorstelling of het wachten op de maaltijd vliegt voorbij.
Met al die gezichten valt het alleen niet mee om een paar dagen later nog te onthouden wie nou wie was. Dus enthousiaste begroetingen op de fiets of camping gewoon allemaal beantwoorden, of volledig negeren, want we hoeven ook niet te gaan overdrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten