En wel bij een film en debat over omgaan met ziekte en dood in de niet-Westerse wereld en hier. Een lekker luchtige start. Los van de gebruikelijke complicaties als:
"hoe praat ik in een microfoon?"
(heel zachtjes, ver van de microfoon vandaan en in een Marokkaans/Frans/Engelse mengelmoes) en "Hoe zet ik vanavond mijn telefoon uit" (niet), was er ook een film.
Deze keer niet met de gebruikelijke hangende videoprojector, maar met de grotemensenprojector. Een enorm bakbeest met een koeling die meer geluid maakt dan een gemiddelde snorfiets (en dat is niet overdreven). Dat bakbeest geeft wel een heel goed beeld en is erg fel. Verder staat ie op een plek, waar bezoekers er vóór kunnen gaan staan.
Van de talrijke bezoekers die besloten later binnen te komen, ging er een precies in de bundel staan met zijn hoofd. Ik zie hem kijken naar het scherm en denken: "Hé da's raar, het is net alsof er iemand met zijn hoofd voor de projector staat". Hij draait zich dus om om te zien welke mongool er in de bundel staat. Kijkt recht in de projector. Auw, dan brand het felle licht direct je hersenen in. Hij had toen wel door dat ie beter ergens anders kon gaan staan, of zitten, zoals de rest van de 200 bezoekers. Met lasogen vond ie op de tast een plekje achter in de hoek.
Wegens de hele dag binnen,
een plaatje van een fladderkip van vorige week
Geen opmerkingen:
Een reactie posten