Mooi geweest

Geachte aanwezigen.

We zijn vandaag bijeen gekomen om afscheid te nemen van een vriend.
Een vriend waarmee we voor- en tegenspoed hebben gedeeld.
Een vriend die mee op reis ging, waarmee we op bijzondere plekken kwamen.

We leerden elkaar kennen halverwege de jaren negentig,
eerst een terloopse ontmoeting bij een vriend van een vriend,
later dichterbij en intensief.
Wat begon met een bescheiden investering liep al snel uit de hand.
Vele aanvullingen en uitbreidingen kwamen erbij.

Je stelde ons op de proef door in "Das Buch" enkel diepgravend Duits te spreken.
Natuurlijk was de taal altijd al een heikel punt geweest.
Geen enkele vriend hield het zolang vol als jij, om zich niet aan te passen.
Gewoon stug in het Duits blijven schrijven.
De halve pogingen om Nederlands te worden leverden extra veel frustratie op.
De kwaliteit van de eerste vertalingen was zo belabberd dat het menig discussie opleverde.

Aanvankelijk brachten we vele avonden en middagen met plezier door.
Ontdekken wat de mogelijkheden waren en zien of we iets konden verbeteren.
Veel vrienden en collega's stelde ik aan je voor. 
Al moest ik ze daarbij je hele gebruiksaanwijzing uitleggen, dat was af en toe een hele dobber.
Naarmate de jaren vorderden en we elkaar aardig doorgronden, 
kwamen ook de zwaktes aan het licht.
De willekeurigheid bleek te groot. De geluksfactor te hoog, de pechfactor ook.
Het ontbreken van de wet van de remmende voorsprong wreekte zich.

De sleetse plekken werden steeds zichtbaarder. 
Een nieuwe uitbreiding wist de aandacht daar soms even van even af te leiden,
maar er was geen ontkomen meer aan. Desinteresse groeide langzaam.
Vrienden verleidden ons om toch nog een avond samen door te brengen, 
wat telkens op een desillusie uitkwam. De magie was weg.
Toekijken hoe anderen spelen en zelf wachten op betere tijden bleek uiteindelijk fataal.

Ik wens je een mooie toekomst, in de handen van nieuwe, onbevangen spelers.
Onze wegen scheiden hier, ik zal nog regelmatig aan je terugdenken.
Mijn ontdekkingstocht naar een ander spel gaat beginnen.

Vaarwel Kolonisten.
Vielen dank, Siedler von Katan. 
Grüss Gott, Würfelwurf