Terwijl dag en dauw nauwelijks begonnen waren zat ik in de trein.
De ramen waren net zo lang als mijn ramen thuis niet gewassen.
Gelukkig rijdt mijn huis niet dagelijks honderdern kilometers door weer en wind.
Dat zou, na een dag werken, 's avonds thuiskomend, ook knap onhandig zijn trouwens.
De ruit liet net genoeg licht door om de zon boven de stad op te zien komen.
Strak op tijd, zonder vertraging kwam ik aan.
Was ik ruim op tijd in Utrecht
Verbaasd en verrast over zoveel mazzel,
nam ik maar vast een espresso,
je kan je dag beroerder beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten