Gister
werd er een nieuw Nederlands kabinet beëdigd. Vandaag zijn er
verkiezingen in de Verenigde Staten. En de media verdringen elkaar om
mij, geïnteresseerde kijker en luisteraar, ieder nieuwtje te kunnen
brengen. Ik zie de debatten, hoor de speeches, de soundbites en de
slogans.
En snap er steeds minder van.
Ik
zie wel overeenkomsten tussen Amerika en hier. Hier kwamen de plannen
voor een nieuwe financiering van het zorgstelsel op tafel, en de
pleuris brak uit. Vooral de VVD-aanhang ontplofte. (de peilingen
vandaag gaven aan dat de VVD in een week tijd de helft van de
stemmers kwijt is geraakt.) (Op zich goed nieuws,
maar dat zal ongetwijfeld weer veranderen.) NIVELERING, DIT IS
NIVELERING, stonden ze op de bekende ballentoon te schreeuwen.
Gadverdamme, dan komt het plebs dichter bij de gegoede burgerij te
staan!
Dat nooit! De Telegraaf kopte iets over Marx Rutte, om aan te
geven hoe verderfelijk en verschrikkelijk dit beleid is.
“In
dit land wordt de hardwerkende Nederlander het hardst gepakt, terwijl
die het toch al verschrikkelijk moeilijk heeft.” Onzin.
De werkende Nederlander heeft het gemiddeld heel goed, vergeleken met
iedere andere tijd, of ieder ander land. Dat 'hardwerkende' komt
zelden ergens anders dan in reactionaire praat ter sprake. En
sowieso, iedere zin die begint met 'In dit land' eindigt in rechts
gekanker.
Op
het Radio1 Journaal kwam tussendoor een kort berichtje dat een of
ander instituut doorgerekend heeft wat de gevolgen zijn van het
beleid van het vorige kabinet en de plannen van het nieuwe. Het
varieerde van +4% koopkracht tot -30%. Het tweede cijfer betreft de
langdurig uitkeringsgerechtigden.
In
de Verenigde Staten komen soortgelijke zaken voor. Positief voor
de economie zijn verkiezingen wel, Romney en Obama jasten er samen 7
miljard dollar doorheen, in de strijd om te winnen. Maar ook daar is
een nieuwe manier van de zorg financieren een belangrijk onderwerp.
En daar wordt de president niet vergeleken met Marx, maar meteen met
Hitler. That's fucking SOCIALISM, werd er gescandeerd. Dit nooit. De
Redblooded Americans zijn weer opnieuw de dupe.
Ook
daar de hardwerkende mens die het allemaal weer op moet hoesten.
Natuurlijk,
wie anders?
Iedereen
zonder, of met een heel laag inkomen zal de bulk niet gaan betalen.
En
iedereen met een topinkomen ook niet, daar zorgen ze, uiteraard
binnen de wettelijke kaders, wel voor. Of net buiten de wettelijke
kaders, maar op zijn minst heel effectief.
Grote
bedrijven zijn hier nog veel handiger in, zo betaalde Apple en
Starbucks, twee lievelingsbedrijven van de Twitter-community de
afgelopen jaren geen belasting in Engeland. Hadden ze een mooi trucje
voor verzonnen. Net als U2 ook een postbus aan de Keizersgracht. En
als de armsten en de rijksten het niet betalen, wie blijft er dan
over?
Inderdaad.
Jan Lul met de korte achternaam.
En dan staat er ook nog eens een heel lelijk bloemstukje bij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten